🎥 دانلود فیلم Crimes of the Future 2022 (جنایات آینده) دوبله فارسی بدون سانسور 📥

نگاهی عمیق به آینده ای نه چندان دور که در آن بشر در حال یادگیری سازگاری با محیط مصنوعی خود است. این تکامل انسان ها را فراتر از حالت طبیعی خود و به سمت دگردیسی سوق می دهد که ساختار بیولوژیکی آنها را تغییر می دهد.
جنایات آینده ، نام فیلمی ترسناک و علمی تخیلی محصول سال ۲۰۲۲ به کارگردانی دیوید کراننبرگ می‌باشد. همانطور که گونه انسان با محیط مصنوعی سازگار می شود، بدن دستخوش دگرگونی ها و جهش های جدیدی می شود. با همراهی شریک زندگی خود کاپریس، هنرمند پرفورمنس مشهور، سائول تنسر، دگردیسی اندام های خود را به نمایش می گذارد. در همین حال، گروهی مرموز سعی می کنند از بدنامی سائول برای روشن کردن مرحله بعدی تکامل انسان استفاده کنند.

جهت دانلود فیلم Crimes of the Future 2022 (جنایات آینده) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

لازم نیست همه فیلم‌های دیوید کراننبرگ را دیده باشید تا بسرعت متوجه شوید که مضامین ثابت در تخیلی‌ترین آثار او جریان دارند. بدن، ذهن، جنس و دگرگونی مستاجر اصلی کاری هستند که کراننبرگ به بهترین شکل انجام می دهد. و اینها برای هر چیزی که «جنایت های آینده» 2022 نشان می دهد یکپارچه هستند. اعتراف می کنم که کاملاً آن چیزی نیست که فکر می کردم باشد: نه از نظر کیفیت، لزوما، بلکه فقط از نظر نحوه ساختار محتوا. در اینجا روایت مشخصی وجود دارد، با این حال به نظر می‌رسد که بر آن تأکیدی نشده است، تقریباً گویی یک اولویت ثانویه است. این امر با این که چگونه برخی از نکات طرح به طور کامل درک نمی شوند، برجسته می شود، خواه با وضوحی مبهم آشکار شوند، یا با احساسی تصادفی توسعه یافته باشند. در اینجا مهمتر چشم انداز بزرگ است - دوخت یک دنیای عجیب و غریب و وسوسه انگیز و تمام اجزای متحرک آن. بیشتر از داستان ملموس، «جنایت‌های آینده» بر پایه ارائه جیب‌هایی از یک واقعیت جدید و دوختن آن‌ها بر روی بوم کلی ساخته شده است. در نقاط مختلف، گیرا، گیج کننده، محرک، و یا به سادگی درخشان است. قطعاً برای همه بینندگان جذاب نخواهد بود - اما اگر بگویم در تمام طول مدت لبخند بر لبانم نبود، دروغ می گویم.

این یک نقص آشکار نیست، اما من می گویم که شخصاً ترجیح می دادم کمی دقت بیشتری در روایت نویسی داشته باشم. اگر داستان در واقع کامل و منسجم باشد (و من 100% مطمئن نیستم که اینطور باشد)، همیشه اینطور نیست. داستان‌سرایی می‌تواند عنوانی را بسازد یا از بین ببرد، و در حالی که آن جنبه در این مورد (به اندازه کافی) موفق است، تصویر مطمئناً از نوشتن فشرده‌تر در این زمینه بهره می‌برد. تا آنجا پیش می‌روم که بگویم انتقاد عمده‌ای که درباره «جنایت‌های آینده» به من وارد می‌شود این است که به نظر کافی نیست. بیشتر تصاویر دلخراشی که از یک تصویر کراننبرگ پیش‌بینی می‌کردیم در اولین تریلر تیزر به ما نشان داده شد، و در حالی که ما جزئیات بیشتری را برای گسترش دانش خود در جهان به دست می‌آوریم، تقریباً احساس می‌کنیم که فقط یک نمونه را دریافت کرده‌ایم. و نه یک وعده کامل به همین ترتیب، زمانی که می‌توانست صرف نمایش بیشتر دنیای سائول تنسر شود، در عوض برای پیشبرد این روایت استفاده می‌شود که تا یک درجه ناتمام و حتی ناتمام به نظر می‌رسد. مفاهیم فریبنده هستند، و فیلم ما را وادار می کند که خیلی بیشتر بخواهیم - که مطمئناً به اعتبار فیلمساز است، به جز آن، من همچنین احساس می کنم که خود «جنایت های آینده» می توانست بیشتر باشد.

فراتر از نوشته، «جنایت های آینده» بی عیب و نقص است. کارگردانی کراننبرگ - چشم او برای آهنگسازی نما، و دست هدایتگر او در آموزش بازیگران و صحنه‌های ارکستراسیون - امروز مانند دهه 70 خدشه‌دار باقی مانده است. اگرچه نورپردازی و فیلمبرداری به فضاهای تاریک و تاریک متمایل هستند، اما این فضاها به خودی خود سرسبز و پر جنب و جوش هستند و جنایات آینده را برای چشمان آسان و دلپذیر می کنند. طراحی صحنه و لباس، آرایش مو و آرایش، خون و پروتز، و همچنین وسایل و قطعات بزرگتر - آثار هنری واقعی، بسیار خوب طراحی و ساخته شده‌اند، و باعث می‌شوند که این فضای غم انگیز و در عین حال مسحورکننده آینده احساس شود. واقعی این به معنای طراحی صحنه و دکوراسیون، مکان های فیلمبرداری نیست - صادقانه بگویم، همه چیز در مورد کارگردانی هنری و طراحی تولید فوق العاده است، و من هر ذره از آن را دوست دارم. اگر موسیقی اصلی آهنگساز فوق‌العاده هاوارد شور را نیز برجسته نکنیم، نادیده گرفته می‌شود. با این وجود، مضامین او بخش مهمی از ویژگی هستند، و به حال و هوای هر صحنه خاصی کمک می کند و تجربه را غنی می کند. اجراها هیچ‌کدام آنقدر جذاب نیستند که ستایش مجلل را طلب کنند، با این حال هر کسی که در دست است در تجسم شخصیت‌های خود و جان بخشیدن به آن‌ها برتری می‌یابد، که همگی دارای تفاوت‌های ظریف، گستره و جسمانی شگفت‌انگیز هستند. البته ویگو مورتنسن بیش از همه برجسته است و شخصیت پیچیده سائول را با چنان هوای شدیدی از درد و ناراحتی مزمن به تصویر می‌کشد که تقریباً برای خود مورتنسن احساس نگرانی می‌کند. لئا سیدوکس یک شادی است که کاپریس را با قدرت و شخصیتی آغشته می کند که صراحتاً فراتر از الزامات نقش است. حتی در بخش‌های کوچک پشتیبان، دان مک‌کلار و کریستن استوارت با ایجاد تحریک‌پذیری عصبی قابل‌توجهی به ویپت تحت تأثیر قرار می‌گیرند - و تیملین، یک حالت موشی حتی برجسته‌تر که احساسات عمیق و تکان‌دهنده را رد می‌کند.

به اندازه کافی آسان است. برای ادامه دادن به آخرین ذره تصویر، اما به جز بحث در مورد نکات طرح خاص، ماهیت ثابت می ماند. «جنایت‌های آینده» بازتابی است که کراننبرگ به وحشی‌ترین حفره‌های تخیل خود بازگشته است، و دوباره به آن مضامین و عناصر ژانری می‌پردازد که برای تبدیل شدن او به نامی شناخته‌شده در محافل ترسناک بسیار تلاش کرده‌اند. منظره ای که برای خوشامدگویی به ما وجود دارد، فریبنده است، و داستان جذاب، با حساسیتی جزئی به نئو نوآر نسبت به سناریو و شخصیت ها - در عین حال به طرز شگفت انگیزی و شاید ناامیدکننده، تا حدودی کم بیان و محدود شده است. دورترین چیزی که فیلم می‌توانست باشد، لزوماً چیزی نیست که ما به دست می‌آوریم - به اندازه‌ای است که ایده‌های عالی و خوش طعم را بچشیم، اما شاید برای رضایت کامل کافی نباشد. با این حال، حتی اگر نتیجه نهایی من را تا حدی ناراضی کند، «جنایات آینده» بسیار بیشتر از این، یک تجربه سینمایی مبتکرانه، تامل برانگیز، جادوگر و سرگرم کننده است. ممکن است نگاه دوم به برخی از ظرافت‌هایی که قبلاً تشخیص نداده بودم نیاز داشته باشد، و بیشتر به این نکته، من می‌خواهم دوباره آن را ببینم - و شاید این تا آنجا که می‌توانست بیانگر آن باشد.

با پیش‌فرض بی‌شک منحصربه‌فردی که مطمئناً قبلاً هرگز آن را ندیده‌اید - یا حتی تصورش را هم نکرده‌اید، شگفت‌انگیز است که «جنایت‌های آینده» به همان اندازه کسل‌کننده است. یعنی وای من هیچ وقت از سینما بیرون نمی روم چون آن را توهینی به هنر سینما می دانم، اما در حین تماشای جنایات آینده آماده، مشتاق و مشتاق چنین توهینی بودم. حتی مواقعی می دیدم که چشمانم را از پرده دور می کنم - نه به این دلیل که از چیزی که می دیدم منزجر شده بودم، بلکه به این دلیل که دیوار سینما هیجان انگیزتر از هر چیزی بود که روی صفحه رخ می داد. به زبان ساده، "جنایت های آینده" بد است. بیایید علت را توضیح دهیم.

در آینده، انسان توانایی احساس درد را از دست داده است. عفونت ها چیزی از گذشته است! بنابراین، برای سرگرمی و برای احساس عجیب لذت و رضایت شخصی، بشریت به انجام جراحی های بدون درد روی یکدیگر اختصاص یافته است. مردم در کوچه های تاریک جمع می شوند و شانه های یکدیگر را باز می کنند. نخبگان در مهمانی هایی شرکت می کنند که در آن زنان را می بینند که صورت خود را باز می کنند. و جدیدترین نمایش‌هایی که باید ببینید، نمایشگاه‌های هنر پرفورمنس هستند که در آن یک عمل جراحی زنده روی یک شرکت‌کننده مشتاق در مقابل تماشاگران مشتاق انجام می‌شود. مردم برای لذت شخصی تا کجا پیش خواهند رفت؟ چه زمانی واقعاً کافی است؟ و منظور از رضایت چیست؟ "جنایات آینده" ایده هایی دارد که امکان پذیر است و تا لبه پر از سوالاتی است که می خواهید آنها را باز کنید. با این حال، چنین پیش‌فرض جذابی نیازمند طرحی جذاب، درگیر و درگیرکننده است. جنایات آینده یکی ندارد.

بدون اینکه چیزی خراب کنم، می‌توانم به شما بگویم که داستانی که جنایات آینده تصمیم می‌گیرد بیان کند، بیهوده گیج‌کننده و پیچیده است، و بیشتر متعلق به یک قسمت از «پیشتازان فضا» است تا در یک فیلم ظاهری ترسناک بدن برداشتی نوآر از این ژانر، «جنایت های آینده» آنچه را که مردم می خواهند یا انتظار دارند، نمی دهد. درعوض، داستانی را روایت می‌کند که جالب نیست که باور نمی‌کنید کراننبرگ آن را مناسب دانسته است که در فیلم Crimes of the Futureی قرار دهد که در آن افراد برای سرگرمی روی یکدیگر جراحی می‌کنند. جنایات آینده تماماً پیش‌فرض هوشمندانه‌اش را در سطل زباله می‌اندازد تا در عوض به مخاطب خود موعظه کند که پاسخ به مشکلات بشریت چیست - پاسخی که در حدود یک ساعت و 47 دقیقه توضیح بی‌پایان است.

برای فیلمی که به شدت جراحی های خود را به بازار عرضه می کند، از این که آنها را کم و زیاد می بینید شگفت زده خواهید شد. هنگامی که آنها رخ می دهند، شما حتی بیشتر متعجب خواهید شد که متوجه می شوید دنباله های جراحی به هیچ وجه آنقدر که ممکن است شنیده اید یا فکر می کنید تصویری نیستند. با تقریبا هیچ خونی، جراحی‌ها به طرز عجیبی عقیم هستند، تقریباً انگار فیلم می‌ترسید که واقعاً تماشاگرانش را ناامید کند. مطمئناً، همیشه کمی مشمئز کننده است که ببینیم یک انسان به انسان دیگر بریده شده است، اما این خطرات کجا بود؟ حقیقت را بخواهید، همه ما جراحی های خونین تری را روی کابل اولیه دیده ایم. با این حال، این جراحی‌ها از نظر بصری جذاب‌ترین و سرگرم‌کننده‌ترین بخش فیلم بودند - زیرا وقتی آنها را تماشا نمی‌کنید، دو شخصیت را تماشا می‌کنید که صحبت می‌کنند، صحبت می‌کنند و با یکدیگر صحبت می‌کنند.

بله، «جنایت های آینده» به جای نمایش، با نمایشی ظریف مانند مشت مستقیم به صورت، روایت می کند. من حتی نمی خواهم در این مورد بنویسم، زیرا احساس می کنم کلمات نمی توانند به اندازه کافی تأکید کنند که تماشای جنایات آینده چقدر کسل کننده بود. پس بیایید مستقیماً وارد بازیگر شویم: با بازیگرانی مانند لئا سیدوکس، کریستن استوارت، و ویگو مورتنسن، «جنایت‌های آینده» قدرت ستاره‌ای دارد. هر سه این افراد بازیگرانی خارق العاده (و بسیار جذاب) هستند که من بسیار از آنها لذت می برم. سیدوکس و استوارت اینجا خوب هستند، با اندکی که دارند. دیالوگ‌های آن‌ها بی‌حرکت و بی‌معنا و غیرقابل درک است، اما حداقل به خوبی ارائه می‌شود. لئا ویژگی خاصی در مورد خود دارد که می تواند حتی بدترین دیالوگ ها را طبیعی و بی ادعا جلوه دهد. کریستن شخصیتی بسیار متواضع را به تصویر کشید، شخصیتی که به نظر می رسید همیشه در آستانه اشک است، که تماشای آن برایم جالب بود. از طرف دیگر، ویگو در جنایات آینده وحشتناک بود، اما نه به خاطر خودش. با فیلمنامه‌ای بدیهی ضعیف و کارگردانی متوسطی که می‌توانم تصور کنم، بازی ویگو کم‌نظیر بود، بدون هیچ چیز منحصربه‌فردی برای انجام یا گفتن.

من این نقد را تمام کردم، و من تمام کردم با جنایات آینده تمام شد، زیرا هر چه بیشتر درباره این موضوع می نویسم و فکر می کنم، بیشتر از آن متنفرم. من جنایات آینده را به هیچ کس توصیه نمی کنم، حتی به طرفداران کراننبرگ. در واقع - من آن را پس می گیرم. دیدن جنایات آینده را به همه افراد بی خواب توصیه می کنم، زیرا شما را در عمیق ترین و آرام ترین خواب زندگیتان فرو می برد. جنایات آینده؟ بیشتر شبیه «جنایت علیه بشریت» برای ارائه یکی از بدترین فیلم‌هایی که تا به حال در سال 2022 دیده‌ام. بلاه.

"جراحی جنسیت جدید است." کاپریس (لیا سیدوکس)

اگرچه نسبت به کاپریس احساس حسی کمتری نسبت به جراحی دارم، دیوید کراننبرگ در جنایات آینده جدید خود، ظلم بازتوانی زیبایی و اندام های داخلی بدن انسان را مطرح می کند. . «بدن وحشت» نام بازی اوست. او در مشاهده رابطه نزدیک بین فناوری و بدن آنقدر خوب است که این اغتشاشگر فلسفه ترسناک توجه را جلب می کند و رها نمی کند. و گاهی منطقی است.

در زمان آینده علمی تخیلی، انسان‌ها اندام‌های مصنوعی را رشد می‌دهند و جراحی پلاستیک را به هم می‌ریزند، به طوری که موازی با تمایل معاصر برای جراحی اجتناب‌ناپذیر است. آسیب پلاستیک در محیط ما زمانی به خانه بازمی گردد که پسری روی یک سبد پلاستیکی می کوبد.

هنرمند اجرای اصلی، سائول (ویگو مورتنسون)، تبدیل به ستاره راک اعضای مصنوعی شده است که یادآور دوران پریشان کافکا است. هنرمند گرسنگی. سائول که گاه مانند مرگ در مهر هفتم برگمان پوشیده شده است، دگردیسی اندام های خود را در نمایش هایی که برای بشریت خسته شده است به نمایش می گذارد.

به عنوان دستیار و جراح، کاپریس اندام های جدید خود را که حاصل اوست عمل می کند و مدل می کند. "سرطان طراح." در مورد اینکه این دو واقعاً رابطه جنسی قدیمی دارند، من چندان مطمئن نیستم، اما از کاهش جمعیت در آینده، همانطور که چینی ها تجربه کرده اند، محتاط هستم.

یکی دیگر از زن که برای ماشین نمادین کارگردان کار می کند، است. تیملین (کریستن استوارت)، تحت استخدام سازمان ثبت ملی اعضای بدن (عنوان شوم با ویژگی های بدخواهانه بوروکراتیک) و مایل به ارتباط با شهرت سائول است. مانند سایر شهروندان، او به دنبال احساس به عنوان محصول جانبی کمبود درد و تأثیر کسل کننده است. وقتی زیپ شکمش را باز می‌کند و زخم‌هایش را می‌لیسد، پژواک جنسی دهانی قدیمی به داخل می‌آید.

به اندازه کافی در مورد موتیف اندام گفته می‌شود، زیرا ارگانیک‌تر به جنایات آینده، تکامل انسان به جراحی خطرناک است. لوازم آرایشی مشکوک، جهانی تقریباً خالی از انسانیت و پر از خودشیفتگی. در حالی که دنیایی خالی از درد است، اما احساسات درونی هستند که مانند اندام های مصنوعی آسیب پذیر به نظر می رسند. "مجله زیبایی درونی" یک چیز عجیب و غریب مفید است که در مقابل نمایش های زشت اندام قرار دارد.

جرایم آینده راحت تر از آن چیزی است که می توان گمان برد. تقریباً یک ذن تکامل را می‌پذیرد که در جایی بین The Fly و Crash قرار دارد، بسیار نمادین و کمی امیدوار به بقای بشریت است، اما پذیرفتن اینکه جنایات همیشه در آینده ما هستند.

این بدترین فیلمی است که در این مدت دیده ام. من بدون تماشای تریلر یا خواندن چیزی در مورد آن وارد شدم، زیرا تریلرهای این روزها چیزهای زیادی را به ارمغان می‌آورند، و من کراننبرگ را دوست دارم، بنابراین برای یک فیلم علمی تخیلی با عناصر ترسناک حاضر نشدم. من نمی دانم چه چیزی را تماشا کردم. پنج دقیقه اول فکم روی زمین بود و اگر همینطور ادامه پیدا کرد آماده بودم که بروم. این باعث شد من انتظار چیزی در امتداد خطوط مادر یا اوج داشته باشم. بقیه فیلم؟ جلوه‌های وحشتناک CGI، بازی بد ویگو مورتنسن، عناصر داستانی که منطقی به نظر نمی‌رسند و توضیح بیش از حد در مورد چیزهای اشتباه. جنایات آینده فوق‌العاده پرمدعا به نظر می‌رسید، انگار یک دسته ایده‌های نیمه فکر شده بود، سعی می‌کرد به خاطر آن تکان دهنده باشد. به نظر فیلمی بود که دانشجوی هنر با بودجه اندک استودیویی ساخته است. یک صحنه به نظر می رسید که می تواند موزیک ویدیوی Chemical Brothers باشد. این اولین فیلمی است که بعد از مدت ها دیدم که واقعاً بد است. حتی آنقدر هم بد نیست که خوب است، فقط بد است.

برخی از مردم در آینده با اندام‌های زبر خود بد می‌کنند و بس. برخی از جلوه‌ها و پروتزها خلاقانه هستند، اما برخی از آنها بوبین هستند.

درام پیش پا افتاده است. هیچ تعلیق، تنش یا خطری وجود ندارد. اگر تمام چیزی که فیلم داشت یک پیش‌فرض بود، پس بدن ترسناک باید مضحک باشد تا تماشاگر را کمی سرگرم کند. اما همه چیز خیلی جدی است. جنبه فلسفی مطرح می شود که کمترین جذابیت در آن است. من دوست دارم که چیز متفاوتی را امتحان کند، اما به قیمت داستان سرایی خوب است. یک عنصر هیجان انگیز ساده فیلم را به خوبی متعادل می کرد. متأسفانه، طرح آنقدر باریک است که نمی‌تواند وزنی را تحمل کند.

دکور و فیلمبرداری خوب است. بازی درهم و برهم است و دیالوگ ها وقتی قابل شنیدن است گیج کننده است. کراننبرگ قربانی روند گفتگو، زمزمه، سرخ کردن یا ارائه با لهجه‌ای ظالمانه شده است که به سختی می‌توان رمزگشایی از چیزی که کسی درباره آن کوبیده است.

یک پرپیچ‌وخم، وسط کار. جاده علمی تخیلی

جنایات آینده عالی شروع می شود، با یک صحنه ابتدایی فوق العاده تاریک که حال و هوا را ایجاد می کند. این واقعاً بلافاصله عجیب است و به سطوح بالایی از درشت می رسد، اما من به طرز شگفت انگیزی آن را حفر کردم. در بسیاری از فیلم‌هایی که در آینده اتفاق می‌افتند، واقعاً به جز تکنولوژی و زیبایی‌شناسی، تفاوت چندانی ندارد. اما در اینجا، ما یک تصویر واقعاً جالب از اینکه انسانیت به کجا ختم می‌شود، می‌بینیم، که برخی از آن‌ها را به طرز وحشتناکی ممکن می‌دانم.

متأسفانه، با کوچک‌ترین اشاره‌ای از یک داستان، بسیار کسل‌کننده است و به اندازه آن نیست. هر چیزی. در پایان من را بررسی کردند، وگرنه ممکن است از نحوه پایان آن عصبانی شده باشم. فکر می کنم خیلی ها فکر می کنند این یکی از بدترین فیلم هایی است که دیده اند. (1 مشاهده، 6/8/2022)

مورتنسن نقش یک سیث لرد غرغر با رفلاکس اسید را بازی می کند که مدام با خودش بازی می کند. سپس در مورد اعضای بدن یا چیزی و جنسیت صحبت می کنند، اما هرگز رابطه جنسی وجود ندارد و سپس کریستن استوارت چند بار به عنوان یک خانم عصبی گریان ظاهر می شود که توسط مورتنسن روشن شده است. و سپس داستان‌های فرعی در مورد کودک‌کشی، آب نبات‌های سمی، صندلی بلند استخوانی دایناسور که به شما راویولی‌های بی‌مزه می‌خورد، و کلی چیزهای مزخرف دیگر وجود دارد. لیا سیدوکس نیز آنجاست و به قطع کردن مورتنسن کمک می‌کند. من واقعاً متوجه نشدم اما مطمئناً از توضیح آن لذت بردم.

Crimes of the Future یک فیلم هنری علمی-تخیلی اصیل و قابل تامل است که دارای بازی های عالی از لئا سیدوکس، ویگو مورتنسن و کریستن استوارت است.

دیوید کراننبرگ به مطالب خود مانند پایان نامه سال آخر نزدیک می شود. مقاله، با استفاده از شخصیت‌های خود به عنوان سخنران برای بحث در مورد گام بعدی تکامل انسان از طریق ادغام زیست‌شناسی با فناوری.

در آینده، تغییرات آب و هوا و آلودگی به سرعت پیشرفت در بیوتکنولوژی را دنبال می‌کنند. درد و بیماری های عفونی برای اکثر نژاد بشر از بین رفته است، و در نتیجه تکامل انسان خارج از نظم طبیعی است.

سائول تنسر و کاپریس، زوج هنرمندی که اجراهای آوانگارد زنده را اجرا می کنند. جراحی باز، استفاده از شرایط منحصربه‌فرد شائول در رشد مجدد اندام‌ها و بریدن آنها در مقابل تماشاگران زنده. برای نمایش آینده خود، سائول و کاپریس بین یک سازمان زیرزمینی و نیروهای دولتی درگیر می شوند تا یک راز کلیدی در مورد مرحله بعدی تکامل انسان برای عموم فاش کنند.

جری ساینفلد یک بار در مورد چگونگی مردان شوخی داشت. مجذوب هر قسمتی از بدن یک زن هستند. اگر روزی همه خانم‌ها شروع به پوشیدن کلاه کنند، مردها از نگاه کردن به بالای سر خانم‌ها یاری می‌گیرند.

دیوید کراننبرگ دقیقاً همین مفهوم را برای زیبایی‌شناسی ترسناک بدن خود در جنایات به کار می‌برد. آینده. در دنیایی که درد وجود ندارد، تمایلات جنسی انسان به کجا می رود؟ مردم برای لذت با بدن خود چه می کنند؟

جنایات آینده مضامین علمی تخیلی خود را حتی بیشتر به مکان های جدید سوق می دهد و می پرسد، اگر بیوتکنولوژی به ما اجازه می دهد تکامل خود را کنترل کنیم، آیا مردم باید اجازه داشته باشند که این کار را انجام دهند. تکامل خود را دیکته می کنند؟ یا باید در مسیر طبیعت بمانیم؟

اگرچه ساعت چالش برانگیزی بود، اما من Crimes of the Future را از نظر فکری جذاب دیدم. این یک فیلم ایده ناب است و نه فیلمی که بتوان با آن ارتباط احساسی داشت. گاهی اوقات، ایده‌های فراانسانی کراننبرگ می‌تواند به آسانی به عنوان آثار هنری در یک نمایشگاه موزه یا یک رمان ارائه شود.

زمان زیادی در لحظات وحشتناک بدن صرف می‌شود که بر روی زخم‌های عجیب و غریب باقی مانده است، اما اینطور است. به سمت یک نکته موضوعی کراننبرگ برای انزجار یا ترساندن تماشاگر، شات را نگه نمی دارد. او در حال مطالعه آن است او ترس از بدن را به عنوان بازتابی از انسانیت خودمان معرفی می کند، مانند: "اگر دنیا اینگونه بود، احتمالاً این همان کاری است که ما با خودمان می کردیم."

جهان آینده کروننبرگ، شاید به دلیل محدودیت‌های بودجه، همه از طریق گفت‌وگو ساخته شده‌اند، که سبک و ریتم خاص خود را دارد که باید گوش‌های خود را به آن کوک کرد. این از نظر ذهنی چالش برانگیز بود که از آنچه در حال رخ دادن بود، اما در نهایت پاداش بود. تماشای آن با زیرنویس کمک خواهد کرد.

بازیگران در ارائه دیالوگ های سبک و همکاری با یکدیگر برای ایجاد یک هسته احساسی برای چیزی که در غیر این صورت یک فیلم سرد مغزی است، کار بسیار خوبی انجام می دهند.

ویگو مورتنسن در یک بخش ضعیف عالی است اما این لئا سیدوکس است که نمایش را می دزدد. سیدوکس عمیقاً حفاری کرد و ما را متقاعد کرد که انجام عمل جراحی باز زنده به اندازه نقاشی میکائل آنژ در نقاشی کلیسای سیستین مهم است.

کریستین استوارت چیزی را آورد که قبلاً به عنوان یک کارمند دولتی شاخدار سنجاب ندیده بودیم، که خنده دار بود زیرا تقریباً آرزو داشتم که او فیلم‌های گرگ و میش را به این شکل اجرا می‌کرد.

برای کسانی که شروع به کار نمی‌کنند، Crimes of the Future ممکن است گاهی اوقات به دلیل سبک غیر متعارفش ناامیدکننده باشد و برای طرفداران دیوید کراننبرگ یا طرفداران وحشت بدن که با آثار او آشنا هستند و این ایده‌ها را جذاب خواهند دید.

جنایات آینده مدت‌ها بعد در ذهنم ماند و هر چه بیشتر به آن فکر می‌کردم، آرام آرام ذهنم را با ایده‌های غنی خود منفجر می‌کرد. این یک اثر هنری واقعی است.

نمی دانم جنایات آینده را به چه کسی توصیه کنم بدون اینکه بعد از آن شکایت های شرورانه ای دریافت کنم. فکر می کنم افرادی که می خواهند فیلم Crimes of the Future را ببینند، آن را خواهند دید. در همین حال، من به شدت نیاز دارم که آن را با کسی در میان بگذارم.

که باید به جنایت علیه بشریت تغییر نام داد. کارگردان تازه در سنین پیری پیاده می شود و دختران جوان برهنه را روی پرده نمایش می دهد. برای او خوب است. اما برای من روشن است که کراننبرگ از زندگی، انسانیت، هر نوع وجود معنوی متنفر است و فقط جهان ذهنی را به مماس های گروتسک می پیچاند. من ترجیح می دهم زیبایی های زندگی را ببینم. به جای پایین آوردن، بالا بردن. مشکل این است که ما اکنون در دنیای کراننبرگ هستیم، بنابراین هیچ کدام از اینها طنز نیست. فیلم واقعی باعث می‌شود همه از ترسناک بودن آدم‌های زیبا، بلوند، سفیدپوست و اسکنه‌دار وحشت کنند، در حالی که اجنه در میان جمعیت نفس نفس می‌زنند و غش می‌کنند.

بعد از پایان این ماجرا در شوک بودم. تنها کاری که می توانستم بکنم این بود که آنجا بنشینم و تیتراژ را تماشا کنم. وقتی بالاخره بیرون رفتم، رئیس گفت: "وای، تو زنده ماندی"، زیرا چند نفر زودتر از آنجا بیرون آمدند. "Survived" کلمه بسیار مناسبی برای این است، چیزی نیست که تماشا کنید، بلکه تحمل کنید. من این احساس قوی را دارم که کراننبرگ از فیلم مدرن سرخورده شده است و می خواهد تلاش خود را برای پیشبرد رسانه هنری به جلو انجام دهد. با همه بحث در مورد اجساد، اعضای بدن، و آمیختن هنر با مثله کردن، پیام به وضوح آشکار می شود. «جنایت‌های آینده» که عنوان به آن اشاره می‌کند، تکامل هنر و آناتومی انسان در حال جهش را در بر می‌گیرد.

در آینده تاریک و گل آلود دیستوپیایی کراننبرگ، پلیس، بوروکرات‌ها و محافظه‌کاران اینجا دشمن هستند. به دلیل ترس از تغییر به هر قیمتی جلوگیری کنید. در حالی که کسانی که مایلند محدودیت های هنر، مخاطبان خود و بدن انسان را بیازمایند، پیشگامان هستند. سائول و شریک جراحش کاپریس به هنر پرفورمنس به گونه ای برخورد می کنند که ترس از دوگانگی تکامل را نشان می دهد. شائول از روی انزجار تکامل را رد می کند، اما کاپریس از ترس تغییر را رد می کند. در حالی که هنر آنها آوانگارد است، اما به اعتقاد بوروکراسی محافظه کار، مرزهای مترقی را جابجا نمی کند. روند پذیرش تکامل به آرامی در طول تجربیات سائول و کاپریس در دنیای زیرین کثیف آینده پیچیده دیستوپیایی کراننبرگ اتفاق می افتد. هیچ خیر یا شر واضحی وجود ندارد، تنها مقصدی امیدوارکننده در پیش است، همانطور که پایان نشان می دهد.

دانلود فیلم Crimes of the Future 2022 (جنایات آینده) دوبله فارسی بدون سانسور

دانلود فیلم جنایات آینده 2022 با زیرنویس فارسی

خلاصه داستان و اطلاعات فیلم Crimes of the Future 2022

فیلم های پیشنهادی

دانلود فیلم The Black Phone 2021 (تلفن سیاه) دوبله فارسی بدون سانسور

دانلود فیلم Hive 2021 دوبله فارسی بدون سانسور

دانلود فیلم Men 2022 دوبله فارسی بدون سانسور

دانلود فیلم Watcher 2022 دوبله فارسی بدون سانسور

دانلود فیلم Official Competition 2021 (رقابت رسمی) دوبله فارسی بدون سانسور

دانلود فیلم Benediction 2021 دوبله فارسی بدون سانسور