🎥 دانلود فیلم G.I. Joe: The Rise of Cobra 2009 (جی .آی. جو: ظهور کبرا) دوبله فارسی بدون سانسور 📥

گروهی از بهترین و کارآزموده ترین افراد ضربت در کنار یکدیگر جمع شده اند تا با دلال اسلحه ای که قصد به آشوب کشاندن دنیا را دارد، مقابله کنند…
گروهی از بهترین و کارآزموده ترین افراد ضربت در کنار یکدیگر جمع شده اند تا با دلال اسلحه ای که قصد به آشوب کشاندن دنیا را دارد، مقابله کنند... * نسخه دوبله پارسی "جی. آی. جو: ظهور کبرا" (موسسه‌های داخلی) | سینک اختصاصی
یک گروه زبده از ارتش، شامل مامورانی حرفه ای و با قابلیتهای خاص که با نام جی آی جو شناخته می شوند مامور می شوند تا با یک سازمان مخفی شرور به سرکردگی یک قاچاقچی اسلحه ی بدنام مبارزه کنند در این مبارزه …

جهت دانلود فیلم G.I. Joe: The Rise of Cobra 2009 (جی .آی. جو: ظهور کبرا) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

من خیلی منتظر G.I بودم. فیلم جو ، نه به این دلیل که طرفدار اسباب بازی ها یا مجموعه انیمیشن ها هستم ، بلکه به این دلیل که می دانستم چه انتظاری دارم: تن جلوه های ویژه جالب و برخی از کنش های واقعاً هیجان انگیز. و حدس بزنید چه؟ این دقیقاً همان چیزی است که فیلم ارائه می دهد.

اگر چیزی G.I وجود دارد. جو است ، این یک فیلم اکشن است. اما بر خلاف فیلم هایی مانند Transformers 2 ، فیلم سینمایی Sommers در واقع موفق می شود اکشن دیوار به دیوار را ارائه دهد. برخلاف مایکل بی ، او هر سه ثانیه انفجار وارد نمی کند و به نظر می رسد نیازی به لرزش دوربین خود مانند یک دیوانه ندارد تا مخاطب سرنخی از آنچه اتفاق می افتد نداشته باشد. بله ، اکشن های زیادی در جی .آی. جو: ظهور کبرا وجود دارد ، اما از نوع قابل درک است ، به این معنی که بیننده در واقع می داند که آیا شخصیت های مورد علاقه اش در خطر هستند یا خیر و همچنین به جای تماشای توپ ، از این جلوه های ویژه لذت می برد و متحیر می شود. از آتش و تعداد زیادی CGI منطقی نیست. رویکرد سامرز نسبت به عمل تقریباً "به سبک قدیمی" است و من به خاطر آن از او تشکر می کنم. البته این بدان معنا نیست که همه سکانس های اکشن به زیبایی کار می کنند. بعضی از آنها در واقع کمی خسته کننده هستند. انکار نمی شود که مجموعه فیلم اکشن پاریس بسیار جذاب است ، هم از نظر جلوه های ویژه و هم از نظر هیجان و تنش که باعث احساس من شد.

اکنون ، در مورد جلوه های ویژه ... بله ، آنها به هیچ وجه عالی نیستند و بله ، فیلم هر از گاهی یک نوع نگاه مصنوعی دارد ، اما مسئله جدی نیست. سامرز همیشه بسیاری از جلوه های رایانه ای و سایر اسراف را در فیلم G.I. Joe: The Rise of Cobra های خود وارد می کند ، و اگرچه این نوع ترفندها در طی دو سال گذشته کیفیت را بهبود بخشیده اند ، اما اگر آنها را وارد کنید ، همیشه 100٪ واقع گرایانه جلوه می کند تقریباً در همه جا. (بالاخره فیلم بودجه بی نهایت ندارد.) با این وجود ، چون فیلم خیلی جدی خودش را نمی گیرد (برخلاف انتقام از افتادگان) ، این نوع "اشتباهات" مجاز است. من حتی یک "مکاشفه" نهایی را پذیرفتم ، که در چند دقیقه آخر زمان اجرا اتفاق می افتد ، و شامل یک آدم بد "جدید" (و بسیار بدقلب) دارت ویدر است. چرا؟ زیرا این واقعیت را پذیرفتم که این یک "فیلم اسباب بازی" است و هیچ چیز (انتظار می رود برخی از شخصیت ها) نباید خیلی جدی گرفته شود.

اجراها همان چیزی است که باید از این نوع فیلم ها انتظار داشت . به خصوص قوی نیست ، اما بد هم نیست. برجسته Sienna Miller است که تقریباً با موهای سیاه و عینک تیره قابل تشخیص نیست. (هر چند او واقعاً داغ به نظر می رسد.) به نظر می رسد او با بازی در مورد شخص بد بسیار سرگرم کننده است و بنابراین می تواند یک شخصیت بسیار به یاد ماندنی و سرگرم کننده ایجاد کند. راشل نیکولز در نقش اسکارلت زیبا و باورپذیر است و مارلون ویانز در نقش ریپکورد عالی است. او می تواند هر از گاهی شوخ طبع و خمود باشد ، اما از آنجا که او همچنین یک سرباز بسیار خوب است و از آنجا که او هرگز خیلی مسخره نیست ، می توان شخصیت او را (مانند) جدی گرفت. معاشقه او با نیکولز عالی بود ، نه تنها به دلیل سرگرم کننده بودن ، بلکه به دلیل نداشتن کلمه بهتر - بسیار جالب بود که یک عاشقانه بین نژادی را در یک فیلم پر فروش در هالیوود ظاهر کرد. کریستوفر اکلستون به عنوان یک شرور مگالومانیا م effectiveثر است ، و با وجود قطعات کوچک آنها ، افرادی مانند دنیس کوئید (همیشه قابل اعتماد ، که بلوکه می شود) ، برندان فریزر و جاناتان پرایس (!) به یاد ماندنی هستند. ناامید کننده اما ، Channing Tatum است ، که در نقش دوک تقریباً به اندازه Anakin Skywalker از Hayden Christensen چوبی است. او در طول سکانس های عمل خوب به نظر می رسد ، اما این در مورد آن است.

دلیل اصلی ، چرا G.I. جو بسیار برتر از انتقام از سقوط است (من می دانم که من هر دو فیلم را کمی بیش از حد مقایسه می کنم ، اما تقریباً اجتناب ناپذیر است) این است که اولی در واقع شخصیت های به یاد ماندنی و سرگرم کننده ای دارد که ارزش ریشه دادن را دارند ، در حالی که دومی عملاً هیچ شخصیتی ندارد ، و به جای آن یک روبات CGI gazzilion فراهم می کند که در سکانس های اکشن گیج کننده تقریباً یکسان به نظر می رسند. من این واقعیت را دوست دارم که به هر جو از طریق فلش بک یک داستان عقب داده می شود (جالب ترین مورد قطعاً مربوط به Snake Eyes و رقیب او ، Storm Shadow است) ، و همچنین این واقعیت را دوست دارم که ، علیرغم داشتن شخصیت های بسیار کهن ، هر شخصیت بلافاصله قابل شناسایی است و با سبک بازی می شود. فیلمنامه ممکن است به خصوص هوشمندانه نباشد (گرچه یک میلیون برابر باهوش تر و سازمان یافته تر از آنچه برای عکس مایکل بی است) ، اما آنچه را که قرار است انجام دهد به سرانجام می رساند: تهیه شخصیت های خوب و سرگرم کننده ، یک طرح کاملاً منطقی و اکشن سکانس هایی که تکراری یا کسل کننده احساس نمی شوند.

بنابراین آیا استیون سامرز و تیم خلاقش توانسته اند انتظارات را برآورده کنند؟ خوب ، با توجه به اینکه وزوز فیلم چند ماه پیش به طرز وحشتناکی منفی بود ، رضایت تماشاگران برای فیلمسازان کار سختی نخواهد بود ، اما حتی اگر انتظارات بیشتر بود ، فکر نمی کنم بینندگان از سالن ها ناامید شوند . می توانم بگویم که من قبل از تماشای فیلم یک جو باکره بودم. من از شخصیت ها ، طرح و نقش سازمان "کبرا" در افسانه های این سریال چیزی نمی دانستم ، اما بعد از تماشای فیلم ، اکنون بیشتر به همه چیزهای مرتبط با آن علاقه مندم. نیازی به گفتن نیست که فیلم در ارائه شخصیت ها و طرح داستان به تازه کارها واقعاً کار خوبی انجام داده است و من مطمئن هستم که برای طرفداران سرسخت ، روشی بسیار سرگرم کننده و از نظر بصری برای بازدید از شخصیت های مورد علاقه آنها بسیار جالب است. G.I. با عملکرد قابل درک ، جلوه های ویژه جذاب ، نمایش های موثر و طرح ملایم و جالب خود ، جو یکی از بهترین های اکشن های بودجه ای بزرگ است که من مدتی دیده ام. به طور خلاصه ، آنچه Transformers 2 باید بود و متاسفانه نبود.

فصل پرفروش تابستان با شور و شوق در آدرنالین G.I. جو: طلوع کبرا.

کارگردان استیون سامرز ، که فیلم های قبلی وی شامل مومیایی ، بازگشت مومیایی و ون هلسینگ است ، در یک حمله کامل به اکشن و جلوه های تصویری ، مواد شیمیایی را پر می کند.

GI جو یک شخصیت آمریکایی از اقدامات نظامی است که در انگلیس تحت عنوان Action Man و Action Force به بازار عرضه می شود. این اسباب بازی ها نیز در کمیک و کارتون اقتباس شده بودند ، به گفته سامرز او بیشتر از کتابهای طنز داستان فیلم استفاده می کرد.

پارامونت پیکچرز و سازندگان اسباب بازی هاسبرو امیدوارند که پس از همکاری قبلی با یک صفحه نمایش بزرگ دیگر همکاری کنند. ترانسفورماتورها را به یک هیولا در گیشه تبدیل کنید.

برای کسانی که با GI آشنا نیستند مارک جو ، تصور کنید Top Gun ، A-Team ، Thunderbirds ، فیلم های قبلی باند و X-Men را در یک مخلوط کن با دوز سنگین استروئید قرار دهید ، و این همان چیزی است که ممکن است نتیجه دهد.

شما وقتی سامرز جعبه اسباب بازی خود را خالی می کند و همه را با ویرایش سریع و بدون نفس روی صفحه می اندازد ، اسلحه های فوق العاده ، لانه های مخفی ، شرورهای ناخوشایند ، وسایل پرشمار و تعداد زیادی سکانس اکشن انفجاری دریافت کنید.

اما این فقط نیست در مورد پسران و اسباب بازی های آنها - دختران اسلحه و اسباب بازی نیز وجود دارد. این یک لذت هیجان انگیز از سرگرمی ذرت بو داده است - بچه ها ، پدرانشان و کسانی که هنوز بچه قلب هستند آن را دوست دارند. دختران از روی فریب چانینگ تاتوم با آرواره مربع سر می زنند و آرزو می کنند کاش منحنی های قاتل Sienna Miller و Rachel Nichols را داشته باشند ، که در پوست چرمی لک می زنند و در نهایت در یک گربه گری شرور روی زمین غلت می خورند.

این کار با مقدمه تأسیس میراث فروشنده بی پروا اسلحه ، مک کالن (کریستوفر اکلستون) ، که نانومیت ها را اختراع کرده است - انبوهی از ماشین های میکروسکوپی که قادر به از بین بردن هر چیزی در سر راه آنها است.

نیروهای ویژه ویژه دوک ( تاتوم) و ریپ کورد (مارلون ویانز) توسط مک کالن استخدام می شوند تا کلاهک های سرشار از فناوری جدید او را تحویل دهند. این کاروان توسط بارونس (میلر) و همرزمانش که هدف آنها سرقت محموله گروه تروریستی به رهبری Destro و فرمانده کبرا است ، مورد حمله قرار می گیرد.

در مراحل جدال G.I. جو ، بخش دفاعی دفاع مخفی دولت آمریكا ، كه شامل دنیس كوئید به عنوان رهبر ژنرال هاوك ، راشل نیكولز به عنوان اسكارلت ، ری پارك به عنوان شمشیر خاموش ماسك دار با لبه های چشم و مارها و Adewale Akinnuoye-Agbaje (آقای اكو از گمشده) به عنوان وظیفه سنگین .

دوک و ریپکورد در این تیم استخدام می شوند و با کمک مهارت و فن آوری پیشرفته ، افراد خوب برای جلوگیری از تروریست ها وارد عمل می شوند. نبرد برای کلاهک ها ما را به صحرا ، یخ های قطبی و همچنین پاریس می برد ، جایی که یک دنباله تعقیب و گریز طولانی و شیرین کاری و هجوم ویرانی وجود دارد. بدون خراب کردن همه اینها ، بگذارید فقط بگوییم پاریس برای همیشه تغییر کرده است.

در میان همه قتل عام ها ، فلاش بک ها کمک می کنند تا داستان فراتر از یک نمایش سطحی ، با پشت سر گذاشتن داستان های پشت صحنه برخی از شخصیت ها در زیر مجموعه های مختلف عاشقانه ، انتقام و رقابت.

مجریان کلیدی ارائه می دهند ، از جمله Tatum کاملاً آمریکایی شبیه به گل میخ ؛ میلر به عنوان یک سگ زن موزه زاغ ، تفنگ جمع ، Wayans و شوخ طبعی او و نیکولز به عنوان عزیزم اکشن برای بچه های خوب.

در مقابل ، به نظر می رسد مجری های سنگین وزن تر مانند اکلستون ، کوئید و گوردون-لویت محدودیت مواد ، به ویژه اکلستون (با مشکوک لهجه اسکاتلندی) که در ترکیب گم شده است و فاقد حضور قدرتمند است.

اگرچه فیلم نسبت به فیلم The Mummy کمتر پنیر است و بسیار بهتر از mish-mash هیولایی است که Van Helsing بود ، اما این یک تفاله خالص است ماجراجویی.

گفتگو یا خسته کننده است یا بی نتیجه ، در حالی که تلاش برای شوخ طبعی اغلب فراموش نشدنی است. تنظیمات اولیه داستان خیلی سریع گذشته و همه چیز را درگیر می کند و اکشن بی وقفه است - حتی بعضی ها آن را برای یک فیلم اکشن بیش از حد می دانند.

اما دنیا در معرض خطر است و ما برای سوار شدن روی غلتک کنار هم قدم می زنم. پوچی محض همه در اثرات رایانه ای خفه می شود و با سرعتی تحویل می شود که به شما اجازه نمی دهد زیاد آن را زیر سوال ببرید. که لذت را کاملاً خراب می کند.

برای فیلمی مبتنی بر یک اسباب بازی ، کارتون و کمیک ، کالاها را با سرگرمی بی شرمانه تحویل می دهد.

GI Joe: The Rise of the Cobra محصولی در ظاهر هنری تجاری است. در واقع، این مثال بسیار خوبی برای نشان دادن در یک کلاس در مورد فیلمسازی به عنوان وسیله ای برای یک هدف صرفا تجاری است. همه چیز در مورد آن واقعاً یک نیت هنری رضایت بخش یا با چیزی برای گفتن را حذف می کند. این در واقع ضد مرد آهنی است. جایی که آن فیلم داستان محکم و فیلمنامه و شخصیت‌های هوشمندانه‌ای را برای ما به ارمغان می‌آورد تا به آنها اهمیت بدهیم و مهارت واقعی بازیگران برای استفاده از یک فیلم «پاپ کورن» به ما ارائه می‌دهد، «جی آی جو» همه چیز در مقابل آن است.

این یکی از آن داستان‌های ماشینی پیچیده نظامی-صنعتی-مضحک که شامل یک شرور سرد یک بعدی (کریستوفر اکلستون) می‌شود تا کلاهک‌هایی را که بیشتر شبیه سر باکتری‌ها هستند و گروه نخبه‌ای از انسان‌های سرباز روباتی (مثلاً تاتوم، وایانس) به دست آورد. ) که در مقابل آنها قرار دارند. اوه، و یک داستان نیز وجود دارد! و شخصیت‌هایی با داستان‌های پس‌زمینه و چیزهای دیگر. اما در پایان آن، من واقعاً نمی‌توانستم هیچ یک از شخصیت‌ها را به یاد بیاورم یا به آن اهمیت بدهم، حتی بارونس سینا میلر که سعی می‌شود شخصیتی به او داده شود. در نهایت ... گنگ است. گنگ مانند میخ در، و به شکل پلاستیکی و اجرا، به آن افتخار می کنم. این یک گام دیگر برای استفن سامرز است که از چیزهای سرگرم‌کننده و احمقانه مانند فیلم‌های مومیایی دور شده و بار دیگر وارد قلمرو ون هلسینگ شده است.

هرکسی که صمیمانه جی .آی. جو: ظهور کبرا را بدون طنز یا شوخی غیرعمدی دوست دارد و از آن لذت می‌برد، یکی است. فریب خورده یا واقعی Beavis & Butt-head. این فقط یک اسباب بازی عقب افتاده در ساخت فیلم است، چیزی که آنهایی که جوان هستند به گذشته نگاه می کنند مانند منتقد نوستالژی با گفتن Barb Wire با حیرت مات و مبهوت. این یک صحنه احمقانه دیالوگ است، صحنه های احمقانه یکی پس از دیگری. من حتی مطمئن نیستم که چرا رفتم و این ماشین احمقانه را دیدم. شاید فکر می‌کردم تجربه دیگری از Ghost Rider داشته باشم، جایی که آنقدر احمقانه است که به نوعی درخشش افسارگسیخته دست می‌یابد. اما این مورد نیست. مطمئناً، لحظات و لحظات واقعاً خنده‌داری وجود دارد، و یک یا دو صحنه اکشن که باعث شد من زوزه بکشم و بخندم (یا سعی کنم آن را کنترل کنم). ممکن است همیشه در مورد خودش بد نباشد، اما اینکه بگوییم گاهی اوقات خود را کمی بیش از حد جدی می‌گیریم، حتی با وجود تمام این تک‌لاین‌هایی که برای مارلون وینز پرتاب می‌شوند، دست کم گرفته می‌شود. بله.

در نهایت، هیچ طرح واقعی و قابل توجهی وجود ندارد، اگرچه فیلم تلاش می‌کند، و هیچ تضاد قابل توجهی وجود ندارد، زیرا هر چیزی که آنها سعی می‌کنند تنظیم کنند، تا حد اینرسی کلیشه‌ای است. یکی دیگر از چیزهایی که من را شگفت زده کرد اجرای نقش مکمل جوزف گوردون لویت بود. از زمانی که روزهای کودکی اش به پایان رسیده بود، من تحت تأثیر او در فیلم G.I. Joe: The Rise of Cobra های *خوب* بودم. این یک چرخش برای غیرقابل توضیح است زیرا او نقش دکتر را بازی می کند، که اکثر اوقات با صدای FX و آرایش و ماسک نیمه صورت به سختی قابل تشخیص است و به طرز شگفت انگیزی همی است، و واقعاً به روش خوبی نیست. ناگفته نماند CGI واقعاً مزخرفه (در واقع همه آنها به جز فروریختن برج ایفل که به طرز عجیبی عادی است)، دستورات سلتی که به خاطر اسکاتلندی بهانه می شوند (آیا سلتیک ایرلندی نیست؟)، و نوعی بی حس کردن ذهن. منظور از فلاش بک ها تاکید بر شخصیت هایی بود که به طرز وحشتناکی بد و بی روح هستند و تقلیدهای کونگ فوی و ... وای.

ببخشید که این را می گویم، زیرا منظورم بی احترامی به افراد دارای مشکل ذهنی نیست، اما. .. این فیلم-سکس بلاک باستر عقب افتاده است. عادت زنانه. مثل فیلم‌های ترانسفورماتور مایکل بی مضر نیست، اما بسیار نزدیک است که در یک دنیای فانتزی، یک استخدام‌کننده غیرطعنه‌ای برای ارتش ایالات متحده باشد. و نگویید که ممکن است فقط برای بچه‌ها خوب باشد و هدفش این است. گاو نر***. بچه ها لایق بهتری هستند این مثل این است که بگوییم مک دونالد برای بچه ها خوب است. بردن آنها آسان است، بدون تلاش زیاد و با قاشق توسط تبلیغات تلویزیونی، اما برای بچه ها *خوب* نیست. در واقع، این موارد نیز به شدت خشونت آمیز است، که فقط با R به دلیل عدم ریختن مداوم خون مشخص شده است. در بهترین حالت، گاهی اوقات با خوشحالی گنگ است، مانند سگ بزرگی که مدام در تمام فرش آب دهان می‌ریزد، اما سعی می‌کند با تعقیب دم خود را جذاب کند. در بدترین حالت، بازیگرانی از بازیگران ظاهراً بااستعدادی مانند کوئید و اکلستون و لویت و پرایس و شیرینی چشم مانند سینا میلر را به نمایش می‌گذارد و آنها را در فیلم G.I. Joe: The Rise of Cobra‌نامه‌ای پوسیده و ساختگی و احمقانه و کارگردانی اکشن ضعیف قرار می‌دهد. آیا به فلش بک ها اشاره کردم؟

باید اعتراف کنم که خیلی اهل G.I نیستم. زمانی که من بچه بودم طرفدار جو بودم، تا حدی به این دلیل که دیگر محصول هاسبرو در روبات‌های تبدیل‌کننده جذابیت بیشتری برای یک پسر داشت تا یک دسته فیگور پلاستیکی در لباس نظامی. مجموعه کارتونی نیز مرا متحول نکرد، زیرا در برابر مجموعه‌ای از مجموعه‌های کلاسیک از MASK تا Silverhawks، Centurion تا Starcomm قرار داشت. آه، دهه 80 فوق العاده ای که در حال بزرگ شدن هستیم...

بنابراین، در حالی که من برای جی آی جو به اندازه ترانسفورمرز احترام قائل نیستم، بین دو فیلم این تابستان که بر اساس اسباب بازی های هاسبرو ساخته شده اند، این کار را انجام خواهم داد. بی شرمانه اعلام کرد که G.I. جو با یک مایل طولانی بر دیگری پیروز می شود. مایکل بی در دومین سفر رباتی خود ثابت کرده است که یک اسب دوطرفه است که بر تعداد بی‌شماری انفجارهای بزرگ‌تر از بزرگ‌تر تکیه می‌کند - به سختی یک فریم بدون غرق شدن در جهنم می‌گذرد - و البته، دارایی‌های پرشور خانم فاکس در حرکت آهسته. در حالی که می‌توان مغز خود را برای پخش فیلم‌های پاپ کورن از این قبیل کنار گذاشت، اما بی فراموش کرده بود که تماشای آن‌ها اساساً سرگرم‌کننده باشد، و به طور جادویی او Transformers را تا حد حوصله‌ای بی‌حس کرده بود.

br/> وارد استفن سامرز شوید که با ژانر اکشن-ماجراجویی در فیلم G.I. Joe: The Rise of Cobra‌های مومیایی چند موفقیت در گیشه کسب کرد، بنابراین این مرد واضح است که می‌داند چه کار می‌کند، و این نشان می‌دهد. بهانه یک داستان را فقط برای پیوند دادن قطعات اکشن مجموعه بزرگ فراموش کنید، و دقیقاً در اکشن است که سامرز درک کرد که چه زمانی باید خویشتن داری نشان دهد، کمی طنز به آن اضافه کند، آن را با زوایای مناسب دوربین تقویت کند، البته هنوز هم نمی تواند. تا قبل از هر گونه تأثیری، روند کاهش سرعت را کاهش دهد. من حدس می‌زنم متأسفانه اسلوموشن اینجا باقی می‌ماند.

بدیهی است که برخی به‌روزرسانی‌ها در جی .آی. جو: ظهور کبرا بزرگ بودجه‌بندی شده وجود دارد، که در حالی که جی .آی. جو: ظهور کبرا به خودی خود هنوز یک فیلم نظامی از نوع نظامی است، برخی از حساسیت‌های رایج در آن رخنه کرده است. بیشتر سربازان قهرمانان «آمریکایی واقعی» هستند (اگرچه این عبارت نمادین هنوز هم نامش را برمی‌انگیزد)، و یک سرباز فراگیرتر (اما به نوعی نشان می‌دهد) از بهترین و بهترین سربازان نخبه سازمان ملل به این گروه بسیار طبقه‌بندی شده دعوت می‌شوند. واحد دارای بودجه نامحدود برای سلاح ها و اسباب بازی های با فناوری پیشرفته. بر خلاف نوع حمله و تسخیر نیروهای آمریکایی، این افراد پس از آزاد کردن سلاح های کشتار جمعی دستگیر می شوند، اما مصونیت دیپلماتیک پس از آن باقی نمی ماند. و البته داشتن اسباب‌بازی‌های آینده‌نگر کمک می‌کند تا این موضوع را به سرزمین فانتزی برسانید، نه یک آگهی تبلیغاتی نظامی ایالات متحده که فضایل اینکه چرا عمو سام به شما نیاز دارد را به فروش می‌رساند.

سامرز همچنین موفق شد شخصیت‌های بی‌شماری را با هم ترکیب کند. از خطوط و سریال‌های محبوب اسباب‌بازی‌ها، شبیه به آنچه برایان سینگر با مردان ایکس توانست به دست آورد، اما البته بدون مواد مغزی برای ادامه. همه چیز اینجا ساده و ساده است، سیاهی سیاه و سفید سفید است. این کار با تلاش برای گفتن داستان های منشأ همه افراد گرفتار نمی شود، اما این کار را در فواصل زمانی دقیق انجام می دهد. من گمان می‌کنم اگر قرار بود فیلم‌های بیشتری وجود داشته باشد، پرونده‌های جوز زمان پخش خود را دریافت می‌کنند.

در غیر این صورت، مانند زیرنویس ذکر شده، بیشتر فیلمی است که آدم‌های بد همه فیلم را می‌گیرند. جایی که به طور شگفت انگیزی جوها همیشه یک قدم عقب تر، از اولین سکانس اکشن تا آخرین. همچنین هوشمندانه بود که فیلم دارای اکشن بر روی زمین، دریا و هوا بود و طیف گسترده‌ای از عملیات‌های نظامی را برای از بین بردن توطئه‌ای در حال رشد شامل دلالان اسلحه و فناوری نانو پوشش می‌داد که چندان دور از ذهن به نظر نمی‌رسید (در واقع قبلاً نیز دیده شده بود). در دیگر فیلم های علمی تخیلی). البته بهترین بخش این است که هر زمان فرصتی برای سرزنش کردن سیاست‌های یک ابرقدرت وجود داشته باشد، بازتاب برخی از احساسات است، از جمله این که اغلب مشکلات نوع تروریستی جهان از ناتوانی و چگونگی رشد هیولا از درون سرچشمه می‌گیرد.

G.I. جو به عنوان یک سرگرمی خالص بسیار بهتر از حد انتظار بود، و شما واقعاً نباید این را از دست بدهید، زیرا ممکن است ایمان شما را به فیلم های پاپ کورن تابستانی با اکشن بزرگ بازگرداند که برگ بزرگی از همتایان کارتونی آنها می گیرد. گروهی از ستاره‌های خوش‌نظر و جاافتاده در بازیگران آن نیز به ساخت این قابل تماشا کمک کردند، حتی اگر برخی مانند ری پارک، تمام وقت خود را پشت ماسک صرف کنند. ببینید آیا می توانید یک برندان فریزر بی اعتبار را نیز ببینید!

من تازه G.I را دیدم. جو، و باید بگویم که واقعاً از آن لذت بردم. این یک شاهکار نیست این یک فیلم اکشن تابستانی و سرگرم کننده است. منتقدان به اصطلاح حرفه‌ای که آشکارا این نکته را از دست می‌دهند، شایستگی شغل دلپذیر خود را ندارند. عملی باورنکردنی، بی وقفه، نفس گیر و مستلزم تعلیق کامل ناباوری است. منتقدانی که با آن مشکل دارند باید یک چیز را به خاطر بسپارند. جی .آی. جو: ظهور کبرا بر اساس یک کارتون است که تنها هدفش فروش مجموعه ای از اسباب بازی ها به پسران 5 تا 12 ساله است. هیچ چیز بیشتر. انتظار "جنگ و صلح" از این منبع منبع نشان دهنده فقدان بینش و هوشمندی بیشتر نقدهایی است که خوانده ام. اگر به فیلم های اکشن علاقه دارید، از جی .آی. جو: ظهور کبرا لذت خواهید برد. اگر می خواهید شخصیت های غمگین هر پنج دقیقه یکبار توقف کنند تا در مورد احساسات خود صحبت کنند... چوب را بیرون بکشید و به سمت یک رمان عاشقانه با بودجه کم حرکت کنید. این نوع فیلم شما نیست

اول از همه، شرم بر چانینگ تیتوم که به اندازه او در مورد جی .آی. جو: ظهور کبرا تحقیر آمیز صحبت کرد. با وجود اینکه او برای سه تا از جی .آی. جو: ظهور کبرا ها قرارداد بسته بود، اما من شرکت سازنده را سرزنش نمی کنم که او را در ادامه جی .آی. جو: ظهور کبرا رد کرده است. 'G.I. Joe: The Rise of Cobra' یک فیلم اکشن و اغلب طنز است که ادای احترام خوبی به کارتون ها و کمیک های روزهای گذشته دارد و در عین حال آنها را وارد دنیای مدرن ما می کند. مارلون وینز یکی از نکات برجسته فیلم است و در حقیقت، او قهرمان واقعی آمریکایی فیلم است. استودیوی تولید با بازگرداندن او به دنباله اثر خود را از دست داد. دنیس کواید که با اصرار پسرش نقش خود را برعهده گرفت، به عنوان رهبر جوها کار بزرگی انجام می دهد و فیلم به معنای واقعی کلمه یک اکشن بدون توقف است. دیگر چه کسی می تواند بخواهد؟ من همیشه یکی از طرفداران واقعی G.I بوده ام. جو، از زمانی که من بچه بودم. من هر کارتون را تماشا کردم، هر کتاب مصور را خواندم، هر اسباب‌بازی داشتم... تنها چیزی که می‌توانست این را برای من بهتر کند، گروهبان اسلتر بود. از نظر بصری خیره کننده، خوب بازی شده و فوق العاده فیلمبرداری شده است. تا آنجا که به این قسمت اول فرنچایز مربوط می شود، افراد متنفر زیادی وجود دارند. به آنها این را می گویم: به منبع اصلی خود برگردید و اگر می دانید که بر اساس یک اسباب بازی یا کارتون یا کتاب کمیک است و این موضوع شما نیست، آن را تماشا نکنید.