جهت دانلود سریال A Love to Kill 2005 دوبله فارسی بدون سانسور با زیرنویس فارسی چسبیده به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.
*هشدار* اسپویلر. برای اینکه از آنها دوری کنید، اما در هر صورت نظرسنجی غیرقابل خرابکاری، این را بخوانید، از قسمت چهارم که با "در اندازه اصالت" شروع می شود بگذرید و در این نظرسنجی شرکت کنید :)
آنجا چند نکته در مورد این برنامه گفته می شود: پیشرو - دروغ نمی گویم، از زمانی که متوجه شدم Downpour در آن حضور دارد، تازه شروع به تماشای آن کردم. علاوه بر این، بیایید، بیایید صادق باشیم - کدام خانم جوان با داونپور دوست ندارد؟ هاها با این حال، پس از تماشای اپیزودهای اولیه نه چندان زیاد، دقیقاً فهمیدم که واقعاً چقدر عمیق و تماس با این نمایش باورنکردنی بود.
علاوه بر زرق و برق بودن، باید اعتبار قابل توجهی به Bi داد - بازی او در این سریال شگفت‌انگیز است. این نمایش، همانطور که در Sangdoo-ya Hakyo Kaja بود. سخت است قبول کنیم که این سومین نمایش اوست - او مانند یک ستاره رفتار می کند. صحنه‌های تلخ او اشک مرا درآورد، سکانس‌های صمیمانه‌اش باعث شد به "اووو" بروم و به طور قابل توجهی بیشتر از آنچه بودم (که چیزی می‌گوید) با او شیفته شوم و صحنه‌های سرگرم‌کننده او (که در این نمایش کم بود، باید اعتراف کنم. با این حال در عین حال موفق) باعث شد من از خنده منفجر شوم. او احساسات پیچیده متعددی را در طول این نمایش نشان می دهد - از شرارت نه کاملاً مستقر، بی تفاوت، غمگین، واقعاً شاد و گیج - که همه آنها را با تخصص حیرت انگیز نشان می دهد. با در نظر گرفتن همه چیز، حضور بی به عنوان یک نقش اول واقعاً به شگفت انگیز بودن این نمایش کمک کرد. یکی از چیزهایی که من به ویژه با آن خیره شدم این است که او در صحنه های بدبختانه یا احساسات قدرتی که وجود ندارد اغراق نمی کند، همانطور که بسیاری از سرگرم کننده های مبتدی اغلب این کار را انجام نمی دهند (مثلاً گریه های ساختگی و بدون اشک) اما در عوض از خاطرات بیرون می آید. از گذشته دشوار خود برای بازتولید احساساتی که شخص باید احساس کند، جای خود را به اجرای غم و اندوه فوق‌العاده قابل تأیید می‌دهد.
این را میتوان در مورد شین مین آه، که صداقت و پوزخندش نیز بیان کرد. این نمایش عموماً واقعاً دلسرد کننده را روشن کنید. بازیگران مکمل نیز به طور کلی شغل بسیار خوبی دارند، و باید تاکید خاصی برای لی کی چارم در نظر گرفته شود، که به راحتی متوجه شد که چگونه شخص واقعا حقیر خود را تنها در 16 قسمت به فردی دوست داشتنی تبدیل کند.
در اندازه خلاقیت می تواند بالاتر باشد. هر کسی که در مورد آهنگسازی لی کیون هی (که همچنین آهنگ های "ببخشید، من تو را دوست دارم" و "بریم، سانگدو" را ساخته) بداند، متوجه می شود که او به طور کلی از نمونه ای از به تصویر کشیدن یک عشق غم انگیز پیروی می کند که زمینه های قدرت برای او است. حتی در نظر داشته باشید که در این سیاره استقامت کنید - ایجوکسا، به طور کلی، از این نظر یکسان است. همچنین ابتذال های متعدد Kdrama معمولی در این نمایش اجرا می شود که معتبر است. با این حال، موقعیت‌های مختلف در میان شخصیت‌ها و ارتباط‌های گیج‌کننده‌تر بین آنها، تله‌ای واقعاً درهم از محبت ایجاد می‌کند که من به‌طور قطع، در هیچ نقطه‌ای هیچ شباهتی از آن ندیده‌ام. به طور خلاصه: شما چند مولفه را از نمایش‌های مختلف درک خواهید کرد، اما مطمئناً حوصله‌تان سر نخواهد رفت.
در نهایت - موسیقی. به طور واضح، موسیقی این درام قابل توجه است. با آهنگ‌های پیانو و آوازی که آهنگ‌های آنها برای مدتی طولانی در شما جای می‌گیرند و بدون توجه به اینکه به آنها نیاز دارید ترک نمی‌کنند، و آهنگ‌های دیگری که باعث می‌شوند پس از هارمونی اصلی شما را نابود کنند، موسیقی متن آهنگ Ijuksa صمیمانه است و خواهد داشت. در حین توجه به آن، خاطرات متعددی را پشت سر می گذاریم.
همه چیز در این نمایش واقعا ارزش تماشا کردن را دارد. تماسی است، صمیمانه و دوست داشتنی است. اگر به دنبال نمایشی پر جنب و جوش، سبک و پر جنب و جوش هستید، من این نمایش را پیشنهاد نمی کنم، فقط به این دلیل که بسیار عمیق است و مکرراً رشته های دل آدم را می کشد. با این حال، در پایان این نمایش، می‌توانم اطمینان حاصل کنم که از پشت سر گذاشتن این شخصیت‌ها، که بدون شک به تک تک آنها احترام می‌گذارید، بدبخت خواهید شد.
