🎥 دانلود سریال Avatar: The Last Airbender 2005 (آواتار: آخرین بادافزار) دوبله فارسی بدون سانسور 📥

آواتار آخرین بادافزار ، نام سریالی انیمیشنی است که توسط مایکل دنت دیمارتینو و بریان کنیتزکو ساخته شده است. داستان سریال در زمان‌های گذشته به وقوع می‌افتد. جایی که قبایل بر یکی از چهار عنصر اصلی جهان یعنی آب ، خاک ، آتش و باد تسلط دارد و این قبایل با صلح و صفا در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند. اما فردی به نام آواتار تنها کسی است که می‌تواند بر این چهار عناصر تسلط داشته باشد و اکنون پسربچه‌ای به نام آنگ که در این زمان تنها آواتار است قصد دارد با پادشاه آتش که صلح بین قبایل را بر هم زده بجنگد و همه را با یکدیگر متحد سازد و…
در دنیای جنگ زده جادویی ، پسر جوانی دوباره زنده می شود تا سرنوشت خود را به عنوان آواتار محقق سازد.
در زمان های گذشته دنیا به چهار نیرو به نام های آب، خاک، آتش و باد تقسیم شده بود. در هر کدام از این سرزمین ها افرادی وجود داشته اند که می توانستد فقط نیروی مربوط به سرزمین خود را تحت اختیار و کنترل داشته باشند. این 4 قلمرو به مدت هزار سال در صلح بودند تا اینکه پادشاه قلمرو آتش Sozin تصمیم گرفت تا برای به تصاحب گرفتن قدرت کل دنیا، جنگی را به راه اندازد. در این میان تنها یک فرد است که می تواند جلوی او را بگیرد. که آواتار نامیده می شود. آواتار شخصی برگزیده است که می تواند هر چهار نیرو را تحت کنترل داشته باشد نام آواتاری که در این زمان ظهور کرده، کودک 12 ساله ای به نام آنگ است. اما آواتار آنگ هنوز برای کنترل کامل چهار قدرت آماده نشده است و مسیر طولانی را در پیش دارد، در حالی که…
داستان این انیمیشن به دوران گذشته بر می گردد که در آن دوران دنیا به چهار قدرت بزرگ به نام های زمین ، آتش ، آب و هوا تقسیم شده بود ، در هر یک از این سرزمین ها افرادی با قدرت های خدادادی وجود داشتند که می توانستند المان مربوط به سرزمین خود را استفاده کنند و به آنها Bender گفته می شد ، این چهار سرزمین هزاران سال در صلح زندگی می کردند تا اینکه Sozin پادشاه سرزمین آتش و قدرتمندترین Bender تصمیم گرفت که جنگی راه بیاندازد و قدرت کل دنیا را صاحب شود در این میان تنها کسی که می توانست مقابل او بایستد Avatar است.

جهت دانلود سریال Avatar: The Last Airbender 2005 (آواتار: آخرین بادافزار) دوبله فارسی بدون سانسور با زیرنویس فارسی چسبیده به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

من برای اولین بار از دوران کودکی با این نمایش آشنا شدم و اخیراً سریال را تا انتها تماشا کرده ام تا این شکوه را از منظر انتقادی بیشتری تجربه کنم. از هنر ، موسیقی ، داستان سرایی ، من معتقدم که مجموعه انیمیشن بهتری وجود ندارد.

من با ساختارشکنی موسیقی شروع می کنم. در حالی که مضامین غربی وجود دارد ، موسیقی متن اغلب به عناصر فرهنگ های شرقی متکی است. هر قبیله ، هر روستا و هر شهر ترکیبی منحصر به فرد از موسیقی خاص خود را در خیابان ها ، نماینده مردم خود و به تعبیر بیشتر نمایانگر احساسات اساسی اپیزود دارند. موسیقی حتی برای هر کارت عنوان با دقت انتخاب می شود ، بعداً در هر قسمت ، هر کارت عنوان نماینده ملودی قطعه یا رویداد دیگری است. از سازهای کوبه ای برای نشان دادن فوریت استفاده می شود ، سیم ها لحن آرامش بخشی بیشتری دارند و از بادهای چوبی اغلب برای مهمانی ها استفاده می شود و به بیننده این امکان را می دهد تا به راحتی حالت قسمت را در سطح ناخودآگاه درک کند.

البته ، درک ایده هایی که در این دنیای غریب به تصویر کشیده می شود بدون انیمیشن شگفت انگیز در طول نمایش تقریباً آسان نخواهد بود. یادآوری این که شخصیت ها چقدر رسا هستند و چقدر احساسات آنها به صورت منحصر به فردی به تصویر کشیده می شود مهم است ، اما عناصر اصلی نمایش نیاز به بررسی دقیق تر دارند. بدون خراب کردن هر چیزی ، فرضیه اصلی نمایش شامل "خم شدن" است ، مفهوم استفاده از فرم های هنری برای دستکاری یک یا چند عنصر طبیعی. بین ایده های حل مسئله و صحنه های مبارزه ، این ایده به روشهای مختلفی خلاقانه و با جزئیات دقیق هر یک از موارد استفاده می شود. اسکارها سازگار هستند ، یک هجوم هوا مسیر آتش را تغییر می دهد و آن را از بین می برد ، زمین می تواند مانند خاک رس قالب شود یا مانند سنگ خرد شود ، و همه آنها به عنوان یک شاهکار بصری ترکیب می شوند. حتی انتخاب رنگ امکان قصه گویی و جذابیت بصری را فراهم می کند ، در حالی که هر گروه از افراد برای نشان دادن ملت خود رنگ های مختلف می گذارند یا سایر رنگ ها را برای تغییر شکل دادن به لباس خود و یا در غیر این صورت از بینندگان احساسات را فرا می گیرند.

در حالی که جوان ( و از نظر قلبی جوان) مجذوب ملفه های دیداری و شنیداری می شوند ، به احتمال زیاد خنده دارترین نمایش است. شوخی ها بعداً قسمت های مرجعی هستند ، پیشگوئی های کوچک همیشه نقش آفرینی می کنند و طرح ها همیشه کاملاً جریان دارند. جوامع کاملاً خوب نوشته شده اند و حتی به اندازه کافی کاملاً نشان داده شده اند که چیزی به سادگی یک بازی رومیزی (پای شو برای کسانی که علاقه مند هستند) به اندازه کافی واضح نوشته شده است تا به یک بازی تخته ای واقعی تبدیل شود و توسط نویسندگان منتشر نشده باشد. اما توسط طرفداران فداکار این نمایش ماجراهای گروهی از کودکان را دنبال می کند که برای مقابله با بقایای جنگ زده جامعه که تلاش یک ملت برای به دست گرفتن کنترل جهان به وجود آورده است. در حالی که آنها اغلب موفق هستند ، این گروه باید در هر مرحله با مرگ ، رها شدن ، خیانت و فریب روبرو شوند. حتی بیشتر مضامین بزرگسالان مانند تبعیض نژادی ، نژادپرستی و اخلاق نیز به محض ورود به قسمت های اول وارد صحنه می شوند. با افزایش تعداد شخصیت های اصلی ، مشکلاتی که باید با آنها روبرو شود نیز افزایش می یابند ، زیرا هر ملتی تعاملات پیچیده ای با دیگر کشورها دارد که می تواند منجر به درگیری های کوچکتر در میان یک جنگ بسیار مهمتر شود. تعادل با دو جفت عنصر که مکمل یکدیگر هستند ، یک موضوع اصلی در نمایش است. آب سریع و حیله گر است ، در حالی که زمین قوی و مبهم است. آتش شدید و مهار دشوار است ، در حالی که هوا برازنده و سبک است. شخصیت ها غالباً دارای یک جنبه "خوب" و یک جنبه "بد" هستند که در پایان قوس مربوطه خود به یک شخصیت متعادل و متعادل تبدیل می شوند. جناح ها با دخالت مستقیم در طبیعت یا دخالت در قدرت یکدیگر ، به نظم طبیعی خیانت می کنند. در هر اختلاف ، آواتار باید به عنوان رسانه ، نماد تعادل کامل عمل کند ، و نظم را به همه چیزهای آشفته تبدیل کند. با این حال ، تحمل وزن چنین قدرتی آسان نیست و هنگامی که به کودکی وارد جنگ شود بدون اینکه حتی وقت کافی برای کنار آمدن با احساسات و رشد ذهن او را داشته باشد ، این مسئله چالش برانگیزتر می شود.

به طور خلاصه ، این نمایش تاریکی است. این نمایش های دیگر را در داستان سرایی بزرگسالان خود شرم آور می کند. کودکان مجبور به جنگ با تهدیدی می شوند که کاملاً از آنها فراتر رفته و نتایج هر یک از اقدامات آنها بر کل جهان سنگینی می کند. در طول نمایش ، به طرز چشمگیری مثبت و غریب نگه داشته می شود ، در بیشتر قسمت های واسطه ای نتایج سرگرم کننده و ماجراجویانه سفرهای گروه وجود دارد. از طریق ترکیبی از هنر ، موسیقی و نویسندگی ، این نمایش یک معجزه سینمایی است که از بسیاری جهات شخصاً به من الهام کرده است. برای هر کسی که حتی از راه دور کنجکاو در مورد این نمایش است ، ارزش آن را دارد که وقت بگذارید ، مخصوصاً اگر بتوانید به سه فصل متعهد شوید تا از شخصیت های خیره کننده و قوس های داستان دیدن کنید. آنچه را که از این نمایش آموخته ام به قلب خود می پذیرم و می دانم که تنها نیستم.

این سریال کودک را در من به وجود آورده است. من یک سری ماراتن های تلویزیونی را تماشا کرده ام و از کمدی های موقعیتی که برای شوخ طبعی و درام های جدی است که همه چیز در آن تاریک و واقعی است ، خسته می شوم. من یک ماجراجویی می خواستم که سرگرم کننده باشد و لازم نیست همه لحظات تاریک و واقع بینانه را ببینم. این نمایش برای آن عالی بود. این کودک درونی من را با طبیعت احمقانه ، سرگرم کننده و شاد خود به ارمغان آورد ، اما هنوز هم یک داستان هیجان انگیز ، کاملا گرد و پرتحرک دارد. تقریباً به هر علامت برخورد می کند.

من با افرادی که می گویند اگر فصل اول را دوست ندارید ، بقیه را دوست ندارم. نه ، این مجموعه تغییر می کند. من در واقع فصل اول را خیلی دوست نداشتم. خیلی کودکانه بود و بیش از حد به شوخ طبعی کودکانه اعتماد می کرد. شخصیت ها نسبتاً دو بعدی احساس می شدند و داستان برای من جذاب نبود. اما با پیشرفت سریال ، شخصیت ها از نقاط عطفی برخوردار می شوند. شما نمی دانید چه زمانی تغییر می کنند ، اما می بینید که آنها در حال بزرگ شدن هستند. من حتی نمی دانستم که آانگ (با صداگذاری زک تایلر) تا آخرین قسمت تغییر کرده است ، جایی که فهمیدم او به تدریج بزرگ شده و دیگر کودکی ساده لوح نیست.

شما به تدریج پیدا می کنید خودتان را به شخصیت ها پیوند دهید. آنها شروع به احساس سه بعدی می کنند ، که نشانه ای از نمایش درخشان است. من حتی نسبت به کسی که تصور می کردم آنتاگونیست اصلی نمایش است احساساتم را افزایش داده و متاسفم. زوکو (با صداگذاری دانته باسکو) کم کم داستان اصلی خودش را پیدا می کند. او در شانزده سال هورمونی گیج کننده است. او نمی تواند درست و غلط را تشخیص دهد و در حال تبدیل شدن به شخص خودش است. در طول سریال ، می بینیم که او به تدریج در حال تکامل است تا اینکه در فصل آخر تغییر بزرگی ایجاد می کند.

نه تنها این ، بلکه برای یک بار هم که شده سریعاً به یک شخصیت تازه معرفی شده گرم شدم. 'Avatar: The Last Airbender' با اضافه شدن های جدید مطمئناً عالی است. Toph (با صدای جسی گل) به دلیل چربی بد و شایسته ستایش او به سرعت به شخصیت محبوب من تبدیل شد. بنابراین "آواتار" مطمئناً با شخصیت هایش موفق می شود ، همان چیزی است که من در یک نمایش به دنبال آن هستم. هر یک از شخصیت ها دستخوش تغییراتی می شود که باعث می شود نمایش از بسیار کودکانه و خسته کننده به یک نمایش خانوادگی شدید تبدیل شود.

مایکل دانته دی مارتینو و برایان کونیتزکو هر دو نمایش شگفت انگیز و کاملاً خوبی را ایجاد کرده اند. هر چند فقط این دو نفر شایسته اعتبار نیستند ، زیرا من معتقدم که هر یک از خدمه کار شگفت انگیزی انجام داده اند. بسیاری از نویسندگان و کارگردانان در این همکاری همکاری داشته اند تا حدودی احساس ژاپنی هم دارد. من معتقدم که نوشتن در این نمایش ژاپنی است و همچنین برخی از باورها و سبک زندگی خاص است. همچنین بسیار شبیه انیمه است. به نوعی شبیه یک انیمه کودکانه آمریکایی است. تأثیر ژاپنی ها قطعاً محسوس است.

احتمالاً بهترین چیز در مورد سریال این است که این سریال کاملاً منظم است. وقتی به پایان می رسید ، احساس موفقیت وجود دارد. در ابتدا کل مسیری که شخصیت ها باید طی کنند توضیح داده شد و آن سفر همان اتفاقی است که در طول نمایش رخ داد. ما از ابتدا ساختار کل سریال را داشتیم و این چیزی است که به دست آوردیم. ما با حوصله منتظر ماندیم و تماشای Aang در یک ماجراجویی طولانی را با دوستانش ، کاتارا (با صدای مای ویتمن) ، سوکا (با صدای جک د سنا) ، اپا (با صدای دی بردلی بیکر) و تاف ، تا فینال بزرگ و اوج گیری که به پایان رسید ، تماشا کردیم. همه چیز راضی کننده است.

بنابراین ، همانطور که از بررسی من می فهمید ، این یک مجموعه درخشان است. با جمع کردن رأی هایم (جمع کردن رتبه ها با هم و تقسیم بر تعداد قسمت ها) ، من به طور متوسط 7.9 / 10 را بدست آوردم. این بیشتر به نوعی به دلیل کند بودن سریال است. کاملاً خوب است اما همه قسمت ها عالی نیستند. با این وجود هنوز هم به سریال 8/10 می دهم ، زیرا از فصل اول راضی نبودم. دلیل اینکه این نمایش 9/10 است ، نمایش کودکانه آن است. من از بچگی دوست داشتم همه آن را دوست داشته باشم. بنابراین کامل نیست ، اما از 8/10 بهتر است.

این مجموعه کودک درونی من را به وجود آورد. این سرگرم کننده و پرماجرا بود و به من یادآوری کرد که از چیزهای خاصی که فراموش کرده ام لذت ببرم. من حتی شروع کردم به دیدن برخی از طنزهای کودکانه خنده دار ، مانند شوخی های سوکا در بعضی مواقع. این شایسته توجه است زیرا باید کاملاً رضایت کودکان و بزرگسالان را جلب کند. از نظر فنی ، من هنوز کودک هستم ، اما به اندازه یک بزرگسال نزدیک هستم تا از کارهای بزرگسالان لذت ببرم. این مجموعه همه چیز را به درستی به دست آورد و من با پیشرفت هرچه بیشتر لذت بردم. من مشتاقانه منتظر روزی هستم که جانشین این مجموعه ، "افسانه کورا" را ببینم.

ویرایش: من سریال را زودتر تمام کردم و به دلایلی ، اکنون خیلی دلم برای آن تنگ شده است. من در نظر دارم به جای آن 10/10 بدهم ...

دستورالعمل های گام به گام برای جمع بندی، طرح فوق العاده، صداگذاری واقعا باورنکردنی، حرکت عالی تا باورنکردنی، شخصیت های قابل توجه و نوشتن باورنکردنی.

این یکی از آن سریال هایی بود که هر قسمت را دوست داشتید و نمی توانستید هر هفته منتظر قسمت های جدید باشید. این نمایش دلیلی است که آنها پاپ کورن درست کردند. :)

***اسپویل از اینجا به بعد. در صورتی که به سادگی به خلاصه داستان نیاز دارید، به آخرین پاراگراف بروید.***

هر کاراکتر زندگی در آنها دمیده شده بود و از بسیاری از سریال‌های دیگر ساخته شده (انیمیشن یا به‌طور شگفت‌انگیز واقع‌گرایانه) ژرفی داشت. بازی، مطمئناً یک قطعه عجیب و غریب بود، اما به گونه ای انجام شد که شخصیت ها را انسانی تر کند، که در واقع به خوبی انجام شد. سوکا دمدمی مزاج بود، تا حدودی ناتوان، یک گلوله پیچ‌دار، در عین حال فوق‌العاده باحال، تا حدودی بچه‌ای بود که با توجه به این واقعیت که او بسیار سرگرم‌کننده بود، صرف‌نظر از اینکه یک استخوان عجیب خنده‌دار بود، باید با او معاشرت کنید. آنگ یک جوان احمق، دوست داشتنی، واقعاً باهوش بود، مشهورترین و ماهرترین جوانی بود که ما در کل آرزو داشتیم شبیه آن باشیم، با این حال بدون فشار عظیم برای نجات جهان.

داستان برای بیشتر افراد بود. بخش اول در نوع خود، و احتمالاً به همان اندازه ای که می توان سرعت ایده آلی داشت. مشکل اصلی من در مورد سرعت در فصل سوم بود، در پایان به نظر می رسید که آنها به طور مفید چند چیز را جمع بندی می کردند، تا مطمئن شوند که می توانند تعداد قسمت های فصل را مشابه دو فصل ابتدایی نگه دارند، با این حال اینطور بود. به هیچ وجه، شکل و فرم غیرقابل بخشش نیست.

آنتاگونیست ها عمق شخصیتی عظیمی داشتند، داستان ها و الهامات بسیار خوبی داشتند، و هر کدام نقشه خود را داشتند، که اغلب با نقشه های شرور دیگر هماهنگ نبود. علیرغم این واقعیت که آنها در اصل در یک طرف مشابه بودند. این به دسته‌ای از مناقشه و اعتبار داده شد زیرا معمولاً این طرح‌ها با یکدیگر درگیر می‌شدند. شما این نوع آهنگسازی را به طور مداوم دنبال نمی کنید. بی‌ارزش.

در طول سریال متوجه می‌شوید که افرادی که باید آدم‌های بد باشند، واقعاً به هیچ وجه آنقدرها هم وحشتناک نیستند. بعضی‌ها مطمئناً دمدمی مزاج و زرنگ بودند، شاید تا حدودی توسط تبلیغات دولتی برنامه‌ریزی شده بودند، اما آیا ما در کل تا حدودی اینطور نیستیم؟ تقریباً هر قسمت دارای آیتم‌های اضافی با تاریخچه باورنکردنی بود، و بازگویی هر یک به شکل قابل توجهی به کشف روش زندگی کمک می‌کرد.

مشکلاتی که شخصیت‌ها در طول فرآیندشان مدیریت می‌کردند، شرایط و موضوعات دشواری را معرفی می‌کردند. مانند عشق، احساسات، تزلزل ناپذیری، زندگی و مرگ، تحقیر، عزت نفس، و انبوهی از مسائل با کیفیت عمیق. بیش از چند سریال دیگری که من دیده ام، این یکی با شرایط انسانی و مسائلی که در طول زندگی روزمره با آن مواجه هستیم، ارتباط دارد، همه بدون اینکه یک نمایش احساسی سنگین باشد، که بسیار جالب بود. در پایان، نماد: آخرین هواساز یک سریال است. سریال فوق العاده ای با شخصیت های باورنکردنی و داستانی افسانه ای که ظاهرا برای همیشه ادامه خواهد داشت. نماد ارزش مشاهده بارها و بارها را دارد. شما دو بار در مورد آن فکر نمی کنید.

نماد: The Last Airbender یک شبه انیمه فرضی است (که سبک انیمه را به خود جلب کرده است، اما فراتر از ژاپن ساخته شده است). با این حال، اجازه ندهید که شما را ناامید کند: این نمایش عالی است. در جهانی تحت کنترل چهار کشور در پرتو چهار جزء آب، زمین، آتش و هوا قرار دارد. افراد خاصی در این دنیا می توانند این مولفه ها را "خم" کنند: آنها را از طریق وضوح کنترل کنند. این چرخش صحنه‌های نبرد بسیار جذابی را ایجاد می‌کند و برای همیشه و به همان صورت شیطانی از آن استفاده می‌شود. با این وجود، یک فرد وجود دارد، نماد، که می تواند بر هر یک از چهار جزء تسلط داشته باشد. وظیفه آواتار برقراری تعادل در جهان و حفظ توافق بین چهار کشور است. این نمایش حول محور نماد در حال انجام (یک هواساز به نام Aang) و همراهانش و ماموریت آنها برای برقراری تعادل به جهان است.

این نمایش واقعا همه چیز دارد. فعالیتی با مبارزات بسیار منظم و حرکات فوق العاده، احساسات، شوخ طبعی، قطعات جدی، زیرکی، تصاویری خارق العاده (مخصوصاً منظره)، و جهانی که واقعاً می توانید خود را با آن درگیر کنید. حقیقت را بخواهید، این جهانی است که می‌توان نمایش‌های وسیعی در آن ساخت و در هر صورت جذاب خواهد بود. شخصیت ها شایان ستایش و جذاب هستند، و در پایان شما واقعاً احساس می کنید که بخشی از خانواده و تجربه آنها هستید. در واقع، حتی افراد سرزنش شده می‌توانند هرازگاهی درگیر شوند، و پیشرفت افراد باورنکردنی وجود دارد.

این نمایش در یک دوره 61 قسمتی اجرا می شود که در 3 فصل یا "کتاب" جدا شده است. داستان به طرز بی عیب و نقصی خم می شود، و با فکر دومی که نمایش را طولانی تر می کند تا طرفداران را برآورده کند، نمایش واقعاً در نقطه مناسب و با نوت بالا به پایان رسید. با این حال، در اسکرچ اجرا شد و در سطح پایه، نمایشی برای کودکان است، اجازه ندهید که شما را گول بزند. این نمایش را می توان در تمام سنین خوشحال کرد. برای تماشای نمایش به همین دلیل شما عمیقاً گیج شده‌اید: این نمایش در سن 6 سالگی، زمانی که من در ابتدا آن را تماشا می‌کردم، به همان اندازه با من صحبت می‌کرد، همانطور که امروز در 16 سالگی انجام می‌دهد. به آن فرصت بدهید، و دوست خواهید داشت. آی تی.

اما مکث، چیزهای بیشتری وجود دارد: اگر نمایش را به پایان رسانده باشید و مانند من، به اندازه کافی نتوانید دریافت کنید، بسیار بیشتر پیشنهاد می شود. سه سری کمیک (چهارمی به زودی منتشر می شود) نمایش را دنبال می کنند که با طرح پیش می روند و نتیجه می دهند. شاید شگفت‌انگیزترین جنبه همه چیز این باشد که یک اسپین‌آف کامل ۴ فصل، ۵۲ قسمتی به نام «افسانه کورا» وجود دارد، که اگر بهتر نباشد، قابل مقایسه است.

اگر لازم بود آن را در این قسمت خلاصه کنم. تک کلمه، من می گویم: عالی است.

من سریعاً اعتراف خواهم کرد که کاملاً این برنامه را نادیده گرفته بودم، زیرا اساساً در 15 سالگی اغلب به نیکلودئون فکر نمی‌کردم. در حال حاضر 19 ساله هستم و فقط چند ماه بعد است که کنجکاو شدم و تصمیم گرفتم آن را امتحان کنید همچنین، خدای مهربان یکی از بهترین افکار زندگی من بود.

به اندازه کافی عجیب، چیزی که مرا مجذوب خود کرد، تریلر فیلم بود که در اینجا به آن اشاره نمی کنم، اما می توانید مطالعه کنید. نظرسنجی من از آن در صفحه The Last Airbender (2010). به هر حال، من تصمیم به تماشای نمایش گرفتم، زیرا احساس کردم تریلر آن را بسیار حماسی کرده است. فکر کردم: «حتی اگر آزاردهنده باشد، شاید اساساً دعواها باحال به نظر برسند.»

من باید یک بار دیگر به گذشته سفر کنم و به صورت مادر کامیونی به خودم بکوبم و فریاد بزنم: «به فکرت دست بردار. برای NICKELODEON بسیار جالب است! این نمایش شگفت انگیز را تماشا کنید! و بعد از آن سیلی زدن شروع می شد.

به طور جدی، این در واقع یکی از بهترین برنامه های تلویزیونی تمام دوران است. نه صرفاً «برترین کارتون‌ها» یا «بزرگ‌ترین نمایش‌های اسکرچ»، نه، نه، نه. این شاید یکی از بهترین تظاهرات است. هرگز فعالیت های متعارف چنین شخصیت های سه لایه ای نداشته است. از زمان «جک سامورایی» تاکنون هیچ فعالیتی به این جالبی وجود نداشته است. همچنین طنز فوق‌العاده‌ای که هرگز به جریان اصلی جامعه برنمی‌گردد یا صرفاً باعث ناراحتی مطلق (اگر شما، باب اسفنجی) برای خنده‌ای شایسته... یک شوخی گوز تصادفی شاید، اما هرگز آزاردهنده نیست.

نه مشخص کنید من یک فرد 19 ساله هستم که "اره" و زامبی را رها می کند و چیزهای دیگر... چه چیزی بیشتر، این نمایش متوجه شد که چگونه اینجا و آنجا مرا مبهوت کند یا حتی بند قلبم را بکشد. به خصوص اپیزودی که به ماکو، صداپیشه فقیدی که عمو ایروه کاملاً باشکوه را به تصویر می‌کشد، احترام می‌گذارد. به احتمال زیاد در طول قطعه او در داستان های با سینگ سه کمی خوب نمی شوید، شما روح ندارید.

این نظرسنجی برای تعداد زیادی از افراد هم سن و سال من است که این کار را انجام داده اند. این نمایش را در نتیجه آن اتفاق غم انگیز نیکلودئون نادیده گرفت. مثل من به این فرصت بدهید. دلت شکسته نمیشه به احتمال زیاد این آخرین فراخوان Nickelodeon برای برنامه‌نویسی خارق‌العاده است، آن‌ها خروجی چشمگیر داشتند. یک انفجار بزرگ بسیار عظیم که کاملاً و به طور کامل می لرزد، پر از سنگ اند رول و مارهای بالدار و چیزهای دیگر بسیار شگفت انگیز که نمی توان آن را به تصویر کشید.

به عنوان یک جوان هرگز واقعاً وارد سریال نشدم، با این حال در دراز مدت به میزان روزافزونی احساس قدردانی کرده‌ام و تماشای مجدد آن در حال حاضر نشان می‌دهد که چقدر این نمایش واقعاً بی‌سابقه است.

اولاً. ، ساختار جهان شگفت انگیز است. این چهار کشور با اجزای تشکیل دهنده خود شناخته می شوند و هر یک از کشورها خاص، با ظواهر و جوامع مختلف هستند. علاوه بر این، نحوه زندگی هر کشوری خوب به نظر می رسد، با پناهگاه های مهاجر هوایی در آسمان ها، کشور آبی در پست ها، کشور زمینی که توسط دیوارها احاطه شده است و کشور آتش نشانی که با کشورهای مختلف در تضاد بیشتر است. زمان مدرن ویژگی‌های شخصیت افراد مختلف نیز می‌تواند به ویژگی‌های مؤلفه‌ای که آنها می‌پیچانند مرتبط باشد. تعظیم اجزاء نیز بسیار مورد تایید است، زیرا هر سبک پیچشی بر پایه یک صنعت نظامی جایگزین بنا شده است. در نقطه ای که در نمایش هایی مانند زمین مرکزی و وستروس به جهان های خارق العاده نگاه می کنیم. این تعداد زیادی از جهان‌ها احساس می‌کنند که در آن زندگی می‌کنند و تاریخچه‌ای وجود دارد که می‌توان از آن استفاده کرد و Symbol واقعاً این کار را به خوبی انجام می‌دهد.

شخصیت‌ها نیز عالی هستند. من این تعداد زیادی از شخصیت ها را دوست دارم و هر کدام سفرهای شخصیتی دارند که به اهداف خود می رسند. در نظر گرفتن این شخصیت‌ها باعث می‌شود که نمایش از بقیه متمایز شود و این مراقبت در تمام طول نمایش، درست تا انتها، رعایت می‌شود.

سطح توسعه علاوه بر این، من را متحیر می‌کند. موضوعات سنگین در سراسر نمایش بررسی می شوند. جنگ پیش‌فرض نمایشی است که به حدی افراط می‌کند که کشتار یک گروه را نشان می‌دهد. سوء استفاده در رابطه با پدر و فرزند نیز مورد بررسی قرار می گیرد. این سوژه ها با دقت و واقعاً خوب مانور داده می شوند.

انیمیشن و موسیقی هر دو در بالاترین سطح هستند، و من تمام پخش صدا را دوست دارم. علاوه بر این، فعالیت کاملاً در سطح اول و قابل درک است، جایی که تخیل زیادی با چرخاندن اجزا وجود دارد، بنابراین هرگز صاف نمی شود. من نمی توانم آهنگسازی را به اندازه کافی تحسین کنم، و چیزی که باید مشخص شود این است که نمایش واقعاً سرگرم کننده است. طنزها مثل همیشه به گوشم می‌آیند که امروزه واقعاً غیرمعمول هستند.

آواتار: آخرین هواساز نمایشی است که نمی‌توانم آن را برای مردم در هر سنی تجویز کنم. کیفیت ژرفای نمایش در واقع مرا غافلگیر می کند. متوجه می‌شود که چگونه می‌توان به یکی از نمایش‌های شماره 1 من تبدیل شد، یک ثانیه نزدیک به Breaking Terrible.