🎥 دانلود سریال Grand Hotel 2011 (گرن هتل) دوبله فارسی بدون سانسور 📥

داستان یک هتل خانوادگی در شهری ساحلی واقع در کانتالوای اسپانیا در سال 1905 که صحنه ای از عشق، باج خواهی، حسادت، جنایت، کمدی و توطئه هاست که شامل صاحبان هتل، مهمانان، کارآگاهان و ... می شود.

جهت دانلود سریال Grand Hotel 2011 (گرن هتل) دوبله فارسی بدون سانسور با زیرنویس فارسی چسبیده به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

اخیرا با تماشای Gran Inn کارم تمام شد و این سریال را دوست نداشتم. به چه دلیل مردان به عنوان افراد ناتوان در دید خانم ها به تصویر کشیده می شوند. آنها سیلی می خورند، فریاد می زنند، خجالت می کشند و هیچ یک از مردان شورش نمی کنند. آیا مردان اسپانیایی اینگونه هستند، آیا این تصویر واقعی مردان اسپانیایی خواهد بود؟ آیا واقعاً مهم بود که مادری (آنجلا سالیناس) را به تصویر بکشیم که مدام به فرزندش و بلن سیلی می زند؟ علاوه بر این، به چه دلیل خانم‌ها، دونا ترزا و آنجلا سالیناس، اینقدر خشن هستند (که مدام به خانم‌ها و آقایان سیلی می‌زنند، با چنین قدرتی (حتی سیلی با بازویی که تراس را تاب می‌دهد تا یک سیلی بزرگ واو را بدهد). نحوه ابراز اعتراض یا نارضایتی خانم‌های اسپانیایی نسبت به مردم؟ وحشیگری زیادی از سوی شخصیت‌های زن، دونا ترزا که بلن را شلاق می‌زند و سایر مردان پرسنل رواقی...چه صحنه وحشتناکی است. یک خانم و یک مادر که مورد توجه فرزندان یا کارکنانشان (یعنی فعالیت ها یا عشقشان) هستند و از سیلی خوردن، فریاد زدن و شرمندگی نمی ترسند. ترس را می توان بدون خشونت انجام داد، اما به وضوح این نویسندگان محتوا این کار را انجام دادند. نمی دانم چگونه این کار را روی پرده انجام دهم. مردان بدون عزت نفس و بدون اعتماد به نفس به تصویر کشیده می شدند. آنها توسط نیمه بهتر یا مادرشان (دونا ترزا و آنجلا سالیناس) بسیار فداکار و تحقیر شده بودند. و شدید (سیلی زدن دوباره به شخصیت های مختلف) به سمت خاویر، آلفردو ورگارا، نظارت آیالا، بنابراین مردان مختلف متعددی. سوفیا نسبت به همسر ضعیفش که واقعاً خوب یا بد نیست، آلفردو ورگارا. بلن به سمت آندرس. در نهایت، آنجلا سالیناس نسبت به فرزندش و بلن. آنقدر به فرزندش سیلی زد که من شمردم را ترک کردم. آیا افراد اسپانیایی به دیگران سیلی می زنند که این رفتار درستی است؟!؟! در این سریال، به نظر نمی رسد که هیچ کس با هیچ مشکلی با این روش برخورد نکند، نه فردی که به صورت انفرادی اظهار نظر می کند یا از او دفاع می کند. در هر صورت، این سریال نباید با صومعه داونتون در تضاد باشد. صومعه داونتون بسیار بیشتر بود، افراد باشکوهی با کلاس، زیبایی، صیقل، اشراف، صبر و توجه. کاملاً ترکیب شده است. کورا و رابرت گرانتهام جوانان خود را می پرستیدند و هر چند که همه آنها را نمی ترسیدند. من از انرژی و آنچه در گرن لجینگ رخ داد، خوشم نیامد، خانم‌های شرور ظالم با این همه بی‌رحمی نسبت به خانم‌ها (کارکنان) و مردان. همچنین، مردان آنقدر ضعیف بودند که تماشای آن ناخوشایند بود. به طور کلی شخصیت ها در عادات و مبادله بیش از حد افراطی بودند. وحشیگری بیش از حد از شخصیت های خانم ها در این سریال تلویزیونی نمایش داده شد. روزنامه نگاران محتوا ممکن است روش دیگری را برای تاکید بر شخصیت های سرسخت این خانم ها بدون استفاده از وحشی گری روی صفحه ردیابی کرده باشند. علاقه طرح به این وحشی گری نیاز نداشت. من شخصیت‌های خانم‌های مکر، شخصیت‌های خانم‌های عاقل را درک می‌کنم، اما تصویر این خانم‌های وحشی که به خانم‌های دیگر ضربه می‌زنند، خوب نبود. هیچ چیز با ظرافت یا هنر تمام گفته یا تمام نشده است و این وسیله ای است که به وسیله آن قدرت فوق العاده ای به دست می آید. چنان شرمساری که داستان عاشقانه توسط شخصیت های دیگر بی رنگ شد.

شلوغی، علاقه، تنش، و نابسامانی خانواده در حالت ایده آل. از همان ابتدا، خانواده آلکون، صاحبان گرن مسافرخانه در اوج خود هستند، اما در صحنه ابتدایی، خواهر یا برادری دلسوز می‌بیند که برای دیدن خواهرش که خدمتکار مسافرخانه است، همه چیز با او خوب نیست و او به دیدن او می‌آید. تا بفهمد او ناپدید شده است او خط جدیدی از کار به عنوان یک سرور پیدا می کند تا از درون تعیین کند که با او چه اتفاقی افتاده است. آلیشیا آلکون، جوان ترین دختر کوچک صاحب اقامتگاه، وارد شوید. زمانی که جولیو در ابتدا با آلیشیا ملاقات می کند، آنها با هم تقویت می شوند زیرا او رضایت می دهد تا به او کمک کند تا بفهمد چه اتفاقی برای خواهرش افتاده است. تعهد به رئیس مسافرخانه دیگو مانعی بر سر راه معاینه می کند، اما خلاقیت نقطه قوت آنهاست و آنها متوجه می شوند که حقایق و علاقه درونی بیشتری در داخل دیوارهای اقامتگاه نسبت به آنچه که به طور طبیعی گمان می کردند وجود دارد. من بازه زمانی انتخاب شده برای این نمایش را گرامی می داشتم، تغییری بین دنیای قدیمی و جدید اواسط دهه 1900. زمان در میان شمع و چراغ برق و تلفن و وسایل نقلیه. با این حال آداب و رسوم بازار ازدواج قدیمی اروپا رعایت می شد. کلاس ها از هم جدا بودند، اما فقط در مناطق خاصی که معادل بودند، اتاق. سرگرم کننده ها فوق العاده بودند و آنهایی که نقش آلیشیا و جولیو را بازی می کردند مرا تماشا می کردند. همانطور که سریال را در نتفلیکس تماشا کرده بودم، این گزینه را داشتم که هر سه فصل را به صورت ماراتن تماشا کنم. هر یک از اسرار در نهایت به خوبی گره خورده است. فصل 3 تا حدی که سرعت و داستان را دنبال می‌کند، تلوتلو خورده و به همراه دارد. من احساس نمی‌کنم نویسندگان می‌دانستند که داستان از فصل 1 تا 3 به کجا ختم می‌شود. شب سال نو در اقامتگاه، نمایش را کاملاً به چیز دیگری می‌اندازد، اما انتظار و راز با سرعت فوق‌العاده‌ای باقی ماند. خانواده و ظاهر برای صاحبان Gran Lodging اهمیت زیادی داشت تا باعث خشم نشود و علیرغم این واقعیت که آنها در اطراف یکدیگر دعوا و نقشه کشیدند، در کنار هم ایستادند. من حدس می زنم این چیزی است که در خانواده می گذرد. من با اشتیاق این نمایش را پیشنهاد می کنم. طول سه فصل آن عالی بود. آنها می دانستند چه زمانی باید همه چیز را جمع بندی کنند. تلویزیون آمریکا باید تلویزیون اسپانیا را دنبال کند. Gran Inn از یک قسمت شروع می‌شد و سپس به قسمت بعدی می‌رسید و با هم مانند موس شکلاتی نرم می‌شدند، نرمی مانند ابریشم. زیرنویس ها بسیار حیاتی بودند، اما با تماشای آن، شروع به درک کمی از زبان کردم. برو ببین، نزدیک به 100 قسمت به اضافه یا منهای یک زوج وجود دارد. تماشای آن جشن ساده ای نبود، مگر اینکه در رختخواب ضعیف بودم، فرصت زیادی برای لذت بردن با جولیو و آلیسیا داشتم و تک تک لحظات آن را گرامی می داشتم.