🎥 دانلود سریال Naruto 2002 (ناروتو) دوبله فارسی بدون سانسور 📥

انیمه درباره ی پسری به نام "ناراتو" كه در دهكده ای با نام "كونوها" ( برگ ) زندگی می كنه . پدر مادر "ناراتو" بعد از به دنیا امدن او از دنیا رفتند و او تنها زندگی می كند . وقتی "ناراتو" نوزاد بود هیولایی به نام "كیوبی" را در بدن او مهر كردن و به خاطر همین قضیه تمام مردم دهكده از ناراتو می ترسند و به نوعی او را از خودشون طرد كردند . سپس "ناروتو" تصمیم می گیرد ...
ناروتو ، نام سریالی انیمیشنی می‌باشد که توسط ماساشی کیشیموتو ساخته شده است. دوازده سال پیش از شروع داستان این انیمه ، موجودی شرور و افسانه‌ای به‌نام کیوبی که به نوعی روباهی غول پیکر با نه دم است ، به کونوها حمله می‌کند. اما چهارمین هوکاگه با استفاده از یک طلسم قوی و قربانی کردن خودش موفق می‌شود تا کیوبی را داخل بدن ناروتوی تازه متولد شده حبس کند. ناروتو پسری تیم و بی‌کس است که اکثر مردم کونوها او را همان کیوبی می‌بینند و از او متنفر هستند. خیلی زود به فرمان هوکاگه سوم هیچ کس حق ندارد در مورد وقایق رخ داده مرتبط با حمله‌ی کیوبی سخنی به میان بیاورد ، برای همین هم سن و سالای ناروتو در مورد این مطلب چیزی نمی‌دانند. با این وجود به علت نظر و رفتار بزرگ‌ترها و تاثیر آن بر روی کودکانشان ، ناروتو دوران بچگی‌اش را بدون هیچ رابطه صمیمانه و دوستی می‌گذراند. به همین علت ناروتو برای جلب توجه دست به هر کاری می‌زند ، از جمله شیطنت و خرابکاری که…
دوازده سال قبل از شروع داستان، روباهی شرور و قدرتمند با 9 دم به نام کیوبی به دهکده ی کونوها حمله می‌کند. هوکاگه چهارم با استفاده از یک طلسم قوی و با قربانی کردن خود موفق می‌شود کیوبی را داخل بدن ناروتوی تازه به‌دنیا آمده زندانی کند.ناروتو پسری یتیم است و اکثر مردم دهکده ی کونوها او را همان کیوبی می‌بینند و از او متنفر هستند. بنا به فرمان هوکاگه ی سوم هیچ‌کس حق ندارد در مورد وقایع رخ‌داده مرتبط با حمله کیوبی حرفی بزند؛ برای همین همسالان ناروتو چیزی در این مورد نمی‌دانند. با این وجود به‌علت رفتار بزرگسالان و تأثیر این رفتار تنفرآمیز بر روی فرزندانشان، ناروتو دوران کودکی خود را بدون هرگونه رابطه ی صمیمانه و دوستی سپری می‌کند. نتیجه این که ناروتو برای جلب توجه دست به انواع شیطنت و خرابکاری می‌زند. در آغاز ناروتو بدترین شاگرد مدرسه ی نینجاها است اما با تلاش زیاد قدرت‌های خودش را افزایش می‌دهد و بالاخره فارغ‌ التحصیل می‌شود. پس از فارغ‌ التحصیلی، نینجاهای مبتدی به گروه‌های سه نفره تقسیم می‌شوند. ناروتو نیز به همراه ساسوکه اوچیها (بهترین شاگرد مدرسه) و ساکورا هارونو (که ناروتو به او علاقه‌مند است) در یک گروه قرار می‌گیرند. تربیت آنها را هم کاکاشی هاتاکه یکی از بهترین نینجاهای کونوها (که همیشه ماسکی بر صورت دارد) به عهده می‌گیرد.

جهت دانلود سریال Naruto 2002 (ناروتو) دوبله فارسی بدون سانسور با زیرنویس فارسی چسبیده به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

یک کیک ماهی ژاپنی با الگوی چرخنده (بیشتر صورتی) روی آن ، معمولاً در رامن شناور است. این همان "ناروتو" است. و به دلایلی عجیب و غریب این است که چگونه این انیمیشن به وجود آمده است.

نمی دانید؟ خوب برای مبتدیان ، من این برنامه را دوست داشتم همانطور که دوست دارم یک ناروتو در رام بخورم. مانند کیک ماهی ، چیزی نیست که هر روز ببینید. این نمایش از یک پیش فرض اصلی برخوردار بود ، امکان یک داستان عالی و تعداد زیادی کنش را داشت.

1 قسمت گذشت ، سپس 2. و سپس ما در قلمرو کاملاً آشنا بودیم. هرچه «اصالت» وجود داشت ، از پنجره پرواز می کرد. من می توانم ناروتو - "I wanna be the Hokage" -Uzumaki را به راحتی با بسیاری از شخصیت های انیمیشن بچه مانند Ash Ketchum ، Goku (از Dragonball اصلی) ، Monkey D- "Gonna be the King of the Pirates" مقایسه کنم - Luffy، the لیست فقط ادامه دارد. بیشتر وقتی وارد نمایش می شویم ، کالاهای اصلی انیمیشن که در ترکیب هستند پرتاب می شوند. کل "بچه هایی که برای نینجاهای جادویی آموزش می بینند" بیش از حد من را به یاد هری پاتر انداخت. در پایان همه چیز ، تنها چیزی که باقی مانده اصلی است ، دنیای عجیبی است که این داستان در آن اتفاق می افتد.

"عالی توسعه شخصیت "ها؟ خوب مطمئنا ، چرا که نه؟ زیرا ظاهراً نویسندگان این نمایش و طرفداران مدافع این نمایش همه عقیده دارند که "پیشرفت شخصیت" برابر است با "سیلی به پس زمینه ای تراژیک که مرا وادار به ترحم پسر می کند". خوب ، یک یا دو شخصیت با یک داستان غم انگیز که از پس آنها برمی آیم. اما مثل هر شخصیت گذشته غم انگیز خودش را دارد. آن چنان افراط و تفریط می شود که زمانی می رسد که همه صحنه های غم انگیز به نظر می رسد که در محل قرار گرفته اند تا اشک مخاطب را شیر دهند.

صادقانه بگویم ، من نمی دانم که چگونه کسی می تواند دوست داشته باشد شخصیت اصلی Uzumaki Naruto. او یک شخص منفعت طلب ، بیش از حد مشتاق ، تحریک کننده ترین شخص بی ادب در تاریخ شخصیت های انیمه است. اوه خیلی غمگین ، او همچنین یک گذشته غم انگیز دارد. خب هو بو چه کسی برایش مهم است که شخصیت اینقدر آدم بی ادبی است که بعید است؟

شخصیت های دیگر نیز مفاهیم اصلی نیستند. همه آنها در قالب کلیشه های انیمیشن معمولی مانند دختر سرخپوست دوستانه (ساکورا) ، پسر باحال و باحال (ساسوکه) ، استاد خارج از مرکز (کاکاشی) و غیره قرار می گیرند. تنها چیزی که آنها را "اصلی" می کند ، پاساژهای غم انگیز آنها است. به نظر می رسد که همه گذشته ای تراژیک یا کینه قدیمی دارند یا بدتر. سپس با ادامه سریال ، شخصیت های بیشتری اضافه می شوند و داستان نیز به دلیل بازیگران بیشتر شخصیت ها گره می خورد.

حتی تکنیک های ویژه "اصلی" و حرکات جنگی فقط "رعد و برق" و "پرتو خورشیدی" پوکمون است که به آنها نام و شباهت های جدید داده شده است. این از همان فرمول قدرت گرفتن با یک تکنیک جدید برای شکست دادن دشمن جدید پیروی می کند.

به اعتباری ناروتو ، این انیمه رشد بسیاری از شخصیت ها را از نظر روحی و جسمی می بیند ، نشانه ای از شخصیت خوب فکر شده توسعه. همچنین دارای ترکیب خوبی از عناصر تاریک و سبک قلب ، از درام ، تراژدی ، کمدی ، ماجراجویی و غیره است. حیف که کارگردان ترکیب ژانر را خیلی بد بازی کرده است. این کمدی نابجا است ، در نا مناسب ترین لحظات ظاهر می شود و درام احساس اجبار می کند. این احساس می کند که من در حال تماشای برخی از سریال های آرام بعد از ظهر هستم.

صحبت از درام است .......... بازیگران مثل اینکه در بعضی از صحنه های نمایش دبیرستان حضور دارند ، آن را صدا می کنند. تقریباً در هر نقشی بیش از حد عمل می شود تا حدی که همه چیز خیلی مصنوعی احساس می شود. وقتی قرار است گریه کنند ، "گریه" نمی کنند بلکه "بیش از حد گریه می کنند". وقتی قرار است آنها با صدای بلند صحبت کنند ، "بیش از حد فریاد". احساسات ضروری است اما وقتی در Naruto بیش از حد به چنین افراطی انجام شود ، باعث می شود حتی صحنه هایی که ظاهراً از نظر احساسی بار بیشتری دارند غیرواقعی باشند. من نسخه انگلیسی را تماشا نکرده ام اما از آنچه می شنوم خیلی بهتر نیست.

نقش هایی که به نظر می رسد کمتر از حد بالایی عمل می کنند ، مانند ساسوکه ، معمولاً از سوast سواستفاده جدی رنج می برند. به عنوان مثال ساسوکه یک کودک 11 ساله است که به نظر می رسد دو بار دوره بلوغ را پشت سر گذاشته و حداقل 10 سال از استادان خود کاکاشی بزرگتر به نظر می رسد.

انیمیشن با بسیاری از میانبرهای شما و تکنیک های پس انداز بودجه ، کرایه استاندارد سریال های تلویزیونی است. غیرمشخص و ناسازگار.

در اینجا عوامل بازخرید کننده زیادی برای این نمایش وجود ندارد. در واقع ، اگر هرکدام از شما حتی از راه دور با کل مفهوم نینجا آشنا باشید ، یا درک درستی از تاریخ ژاپن داشته باشید ، تصور ناروتو از نظر "نینجاها" احمقانه و تقریباً توهین آمیز است.

مانند کیک ماهی که از آن نامگذاری شده است ، ناروتو زیبا به نظر می رسد اما طعم آن چیز خاصی نیست و ارزش غذایی کمی دارد. اما سلام ، به نظر می رسد بسیاری از بچه ها عاشق غذاهای ناخواسته هستند.

این سریال اکشن ماجراجویی / اکشن shonen معمولی شما است که در پوسته ای جدید اما با رشد شخصیت بهتری پیچیده است. برای انیمیشن کمتر از متوسط ، شخصیت اصلی غیرقابل قبول ، اعتماد بیش از حد به "داستان های گریه" و عناصر اصلی انیمه اکشن shonen معمول مانند دعواهای طولانی و "تقویت" مداوم ، بسیار بد است.

بچه ها و به هیچ وجه طرفداران انیمه را شون نمی کنند ، "Naruto" را تماشا می کنند و ادعا می کنند که بهترین است.

من ، مانند بسیاری دیگر از طرفداران انیمه ، دیده ام و می دانم که بسیاری از مجموعه های بهتر در آنجا وجود دارد.

من در طول سال ها انیمه های زیادی را تماشا کرده ام. البته انیمه هایی وجود دارد که چندان خوب نیستند و برخی از آنها نوع معمولی مانند روش هک اند اسلش هستند. می توانم چند انیمه نام ببرم که وقتی آن را تماشا می کنید ، می توانید پایان یا اتفاقات بعدی را حدس بزنید ...

با گذشت زمان ، فهمیدم و قبول کردم که همه نمی روند دوست داشتن چیزی ، یا دوست نداشتن آن. مهم نیست که چه انیمیشنی باشد ، مهم نیست که بودجه آن چقدر باشد و چقدر در صفحه نمایش عالی به نظر می رسد ... همه چیز به داستان ، داستان ، همه چیز آن بر می گردد ... همه چیز به ترجیح شخصی خلاصه می شود.

بنابراین ، س isال این است که ، شما از کجا می دانید که چیزی را دوست دارید که هرگز ندیده اید اما اینقدر درباره اش شنیده باشید؟ وقتی ناروتو را شروع کردم تحت تأثیر قرار نگرفتم ... در واقع ، من از آن متنفر بودم ... برای من ، پر از گاو بود **** ... من 3 صفحه اول مانگا را خواندم و من صفحات زیر را نخواند و فقط به دلیل بی حوصلگی مرتباً ورق می زند.

من فقط به تصاویر نگاه می کردم زیرا علاقه ای نداشتم و وقتی ناروتو را دیدم که Kage Bunshin را انجام می داد ، مثل من نبود. پس چی ؟! آیا این تنها کاری است که می تواند انجام دهد؟ من مثل بودم "پس اگر او بتواند Kage Bunshin را انجام دهد چه می شود؟" هنوز Goku بهتر است ، یا Yaiba بهتر است ، یا غیره و غیره ... من پتانسیل ناروتو را ندیدم .. حتی وقتی به صفحه تلویزیون برخورد کرد زحمت دیدن انیمه را نداشتم ... من به زحمت نیفتاد ...

این اشتباه من بود ... من ناروتو را دوست نداشتم زیرا به داستانش فرصتی ندادم که در آن نفوذ کنم ... وقتی بالاخره تصمیم گرفتم این یک فرصت است ... من فهمیدم که چیزهای چشمگیر دیگری در این انیمه وجود دارد ، من بلافاصله ناروتو را تماشا کردم و هنوز تحت تأثیر قرار نگرفتم ... من بیش از حد تعجب کردم که این انیمه همه چیز دارد. درام ، کمدی ، اکشن ، پیرنگ که می تواند ذهن بسیاری را برای فکر کردن در مورد آینده خوب معطوف کند ، من به آن فرصتی دادم و ناامید نشدم ...

از قسمت اول ، آنها یک محیط متمایز با شخصیت های مجزا ارائه داد. مطمئناً کهن الگوها دنبال می شدند (پسری که در آرزوی بزرگ شدن است ، شخصیت پدربزرگ پیر ، معلم ، رقیب). اپیزود اول به شخصیت اصلی آن و آنچه او با آن دست و پنجه نرم می کند ، احساسات و عمق را نشان می دهد ، همراه با پویایی تعامل او با شخصیت های دیگر و کنجکاوی های آنها.

حدود ده قسمت بعد برش دهید ، در حال حاضر قوس طرح دنبال شدن برای من احساس می کرد که برای داستان اصلی خیلی مهم نیست. بعضی از قسمت ها نبردهایی را پیش کشیده بودند و من احساس کردم که این انیمیشن نوعی است که آنها از منطقه ای به منطقه دیگر می روند ، مهارت های خود را توسعه می دهند و دروس اخلاقی را می آموزند و موارد دیگر ، اما هیچ طرح بزرگ ، هیچ B وجود ندارد داستان ، این سریال را به هم گره زد. من همچنین نگران شدم که این به حد متوسط برسد. بدون دادن چیزی ، در پایان آن قوس (حدود 19 قسمت در) ، ذهن من تغییر کرد.

با دیدن همه سریال ها تا قسمت های فعلی ، می توانم حداقل برای خودم بگویم که ناروتو یک انیمیشن عمیق تر از برخی است که به آن اعتبار می دهند و می تواند کاملا اعتیاد آور باشد. تمرکز قوی بر شخصیت های آن است زیرا آنها در طول سریال پیشرفت می کنند و لحظاتی از احساسات واقعی ، تراژدی ، شدت و حتی فقط سرگرمی وجود دارد. این بی عیب و نقص نیست ، چون اوقات کندی در سریال وجود دارد و کارتون از ترفندهایی رنج می برد تا بتواند هر تعداد قسمت از داستان اصلی را خارج کند و من نمی گویم که همه در نهایت آن را دوست دارند اما می توانم بگویم که به طور غیر منتظره انیمیشن مورد علاقه من شد.

بنابراین همه شما که این انیمه را دوست داشتید ، آن را دوست داشته باشید ...

همه شما که از این انیمه متنفر بودید ، به آن فرصت دهید. .. خوب ، شما به هر حال چیزی برای از دست دادن ندارید ، درست است؟

این در حال حاضر بخشی از زندگی من است ، هرچه بزرگتر می شوم با خوشحالی به فرزندان آینده و نوه های آینده خود داستان UZUMAKI می گویم NARUTO ("،)

من از سال دبیرستانم با ناروتو مخالف بودم (الان چهار سال بود). ایده نمایش مبنی بر اینکه نینجاها برای انجام حرکات فوق العاده به سبک Dragonball Z دست نشان می دهند، من را کاملاً از کار انداخت. به سرعت به دورترین محدودیت سال آخرم، یک کامپیوتر شخصی برای فارغ التحصیلی گرفتم و به خاطر داشتم که با رد شدن از اینترنت بدون هیچ کاری، به یک نسخه زیرنویس انگلیسی قسمت 133 برخوردم. ارائه نکردن تعداد زیادی از آن یک نبرد خیره کننده بود. صحنه بدون شک و صداگذاری بازیگران ژاپنی درجه یک است.

بیشتر از سر خستگی وارد نمایش شدم و به این نتیجه رسیدم که تا زمانی که به ژاپنی ها با زیرنویس ها پایبند باشم احتمالا می تواند نمایش را تحمل کند. علاوه بر این واقعیت که من در نهایت آن را تحمل کردم، در حال حاضر تا آنجا که ممکن است تا قسمت 76 سریال اسپین آف Shippuden مشاهده کرده ام. این نمایش فوق‌العاده است و من هر فرصتی که داشته باشم، مانگا را می‌خرم. در حال حاضر به احتمال زیاد ما در اینجا در مورد مانگا بحث می‌کردیم، با توجه به این واقعیت که صادقانه بگویم که داستان فقط در سطح موضوعی و سطح طرح، به‌عنوان مثال، سبک کامل نیست، از 10/10 استفاده می‌کردم. جوتسو دستی (رویه ها) به خودی خود به طرز تکان دهنده ای گیج کننده و سرگرم کننده هستند. من به جوانب مثبت و منفی انیمه می پردازم، اما به نظر من آن را خیلی کامل نمی بینم.

در ابتدا چیزهایی هستند که این نمایش را کامل می کنند. ناروتو اگرچه با طنز توالتی ناخوشایند در فصل ابتدایی تا حدودی ناخوشایند است، توانایی های زیادی را در راه مبارزه و بهبود شخصیت به رخ می کشد. مبارزات حماسی و در عین حال بی شباهت به DBZ همتای ناروتو هستند. مبارزات از یک چرخه تقویت کننده مضحک پیروی نمی کنند که دراگونبال را آزار می دهد. به جای دعواهایی که در آن قدرت مطلق تصمیم به پیروزی می‌گیرد، آن‌ها آن را به روش واقعی یک نینجا، رویه استراتژیک و اجرای روش می‌پذیرند. شخصیت‌ها در تمام طول سریال توسعه می‌یابند و پیشرفت می‌کنند و استراتژی‌های جدیدی برای نبرد به دست می‌آورند و اهداف مؤثرتری از روش‌های جدید و قدیمی افزودن لایه‌ای از اصالت DBZ به شدت فاقد آن بود.

کاراکترها عملاً همه به خودی خود قابل ستایش هستند. با احترام. ناروتو کمدین کلاسیکی است که باید به گونه ای جدی به او نگاه کرد، هر چند در اعماق ابهامات پنهانی او وجود دارد. ساکورا یک زن دیوانه بیش از حد بچه است که به امید آماده و از پیش آماده شده خود برای خیره کردن نینجا ساسوکه بستگان خود دوخته است. ساسوکه یک بچه دردمند است که زندگی بسیار کسل کننده ای دارد که از دیگران دوری می کند. اینها ترتیبات اساسی آنها هستند، اما در طول سری به سادگی این سه به تنهایی توسعه می یابند و قطعا تغییر می کنند زیرا هر کدام مسیرهای خود را به عنوان نینجا می پذیرند. تعداد زیادی شخصیت مختلف وجود دارد که برای تمرکز تلاش می کنند و هر کدام اهداف و شخصیت های منحصر به فرد خود را نشان می دهند که گروهی زیبا از افسانه ها و آنتاگونیست ها را هدایت می کنند (آنتاگونیست ها خودشان کاملاً پیشرفته هستند).

همچنین همانطور که اشاره کردم، قطعات شیک تر که به کل ناروتو می افزایند، برخلاف تضعیف آن. علائم دستی من را از ابتدا خاموش کردند، با این حال آنها یک گزینه مثبت و بسیار بهتر در مقایسه با استراتژی های احمقانه Ki یا هر چیز دیگری در DBZ هستند. این فعالیت از منصفانه به باورنکردنی می رسد، خوشبختانه بعداً در بیشتر موارد احتمالاً مهمترین عامل در گروه بندی های مبارزه می شود (من واقعاً باید آن را به هنرمندان بسپارم برای یک چیز که باعث می شود این سریال در خط مقدم متمایز شود، حرکت تقلید شده است. مبهم است. من نمی‌فهمم که این هنرمندان وقتی از این روش‌های مه‌آلود روی نقاشی‌ها استفاده می‌کنند، چه می‌کنند، به نظر می‌رسد که در حال پرواز با سرعت 100 مایل در ساعت است.) دعواها اغلب از فعالیت‌های حرکتی دلخراش مانند تعداد بیشماری دور می‌مانند. انیمه‌های مختلف دوباره به کار می‌روند.

متاسفانه مجموعه‌های ANIME دارای چند معایب هستند. Leading نام انگلیسی است. همانطور که من می بینم که اکثریت قریب به اتفاق صداپیشگان انگلیسی، مانند یک رنده چدار در ذهن من است. بخشی از اینکه چرا برای مدت طولانی از ناروتو متنفر بودم، واقعیتی بود که به طور تصادفی در مورد آن بر اساس صدای انگلیسی قضاوت کردم. چیز دیگری مبارزاتی است که علیرغم این واقعیت که سرعت بسیار بالایی دارند، در واقع تمایل دارند با مقدار زیادی آماده‌سازی باقی مانده و ارزیابی رقیب، به میدان بروند. شخصیت‌ها نیز در ابتدا دوست ندارند وقتی با آنها روبرو می‌شوید به دو دسته تقسیم شوند، که می‌توانند توسط دو راننده ما از هم جدا شوند. شما ناروتوهای خود را دارید که فعال و نامطلوب هستند، یا ساسوک‌هایی که مستقل و صلح‌جو هستند و در کمال تعجب، با این حال شخصیت‌ها به طور کلی روش خود را برای این ساده‌سازی‌های بیش از حد پیدا می‌کنند و به سبک بی‌گمان خود فکر می‌کنند که به دفعات شخصیت‌های جدید چقدر قابل تشخیص است. ارائه می شوند. همچنین می‌توان نشاط را گهگاهی از دست داد، زیرا علیرغم این واقعیت که دعواها در همه جا کشیده می‌شوند، قسمت‌های زندگی روزمره در کونوها معمولاً از روش سنتی‌تر برای حرکت استفاده می‌کنند.

به طور کلی این یکی از انیمه های شماره یک من در حال حاضر است، علیرغم این واقعیت که نیم سال قبل به شما اطلاع می دادم که بلای تلویزیون است. من آن را برای هر کسی که به دنبال یک خط داستانی چند لایه با فعالیت خارق‌العاده و شخصیت‌های جذاب است، تجویز می‌کنم. به آن اعتماد کن، داتبایو! (در صورت عدم درک جمله آخر به آن ها نگاه کنید.)