🎥 دانلود سریال Snowpiercer 2020 (برف‌شکن) دوبله فارسی بدون سانسور 📥

برف‌شکن ، نام سریالی اکشن و مهیج می‌باشد که توسط گریم منسن ساخته شده است. داستان این سریال پس از هفت سال از تبدیل شدن جهان به یک زباله‌ی یخ‌زده روایت می‌شود ، در این میان در داخل یک قطار غول‌پیکر به نام برف‌شکن که انسان‌های باقیمانده را در خود جای داده است و دائما در حال حرکت در سراسر جهان است اتفاقاتی رخ می‌دهد و…
هفت سال پس از آن که زمین تبدیل به یک کره ی یخ زده و بایر شده است، بازماندگان انسان ها در یک قطار ساکن شده اند که هرگز متوقف نشده و کره ی زمین را دور می زند.
داستان در آینده ای دور رخ می دهد , زمانی که دنیا وارد عصر یخبندان شده و چیز زیادی از زمین باقی نمانده و انسان هایی که برای بقای خود تلاش می کنند .
با گذشت بیش از هفت سال پس از تبدیل شدن به جهان به یك زباله یخ زده ، Snowpiercer بر بقایای بشریت ، كه در یك غول پیكر زندگی می كنند ، مراكز ...

جهت دانلود سریال Snowpiercer 2020 (برف‌شکن) دوبله فارسی بدون سانسور با زیرنویس فارسی چسبیده به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

اگرچه من طرفدار فصل اول Snowpiercer نبودم ، اما وقتی فصل دوم فرا رسید تصمیم گرفتم آن را تماشا کنم و امروز فصل به پایان رسید و در اینجا بررسی من برای آن است. پیش فرض فصل می بیند که آقای ویلفورد و قطار Big Alice اش به Snowpiercer می رسند که درگیری بین او و رهبران بازمانده قطار آغاز می شود.

شخصیت اصلی شان بین اولین بار در نقش آقای ویلفورد و او ظاهر می شود انصافاً بهترین چیز در مورد این نمایش است. او تزریق کاریزما و شیطنت است که نمی توانید از تماشای او منصرف شوید و حضور او همان چیزی است که باعث نمایش می شود. ویلفورد چنین شخصیت جذابی است و اضافه شدن او به نمایش دقیقاً همان چیزی بود که برای تزریق یک فتنه و عمق واقعی به نمایش مورد نیاز بود. Daveed Diggs به عنوان Layton برگشته است و شبیه فصل اول من واقعاً تلاش کردم تا به شخصیت او اهمیت بدهم ، بازیگر فوق العاده ای است اما Layton چنان شخصیت کسل کننده ای است که واقعاً به نمایش لطمه می زند. من واقعاً فکر می کردم که این فصل او حتی بدتر هم هست و در بعضی مواقع بسیار دوست داشتنی است و برای من کیفیت کلی را پایین می آورد.

شخصیت های پشتیبانی شخصیت جنیفر کانلی به عنوان ملانی در این فصل عمق بیشتری پیدا می کند حتی اگر او در نمایش بسیار کمتر است و حتی اگر شخصیت او برای طرح کلی بسیار مهم است و کانلی با کارهایی که به او داده شده کار خوبی انجام می دهد. آلیسون رایت در نقش روت قسمت مورد علاقه من در فصل اول نبود اما فکر می کردم او در این فصل فوق العاده است ، شخصیت او واقعاً پیچیده است و واقعاً بین یک صخره و یک مکان سخت گیر افتاده است و رایت در این نمایش بازی فوق العاده ای ارائه می دهد. اما بقیه بازیگران آنقدرها عالی نیستند یا فقط به اندازه کافی کار نمی کنند. قطار پر از شخصیت است و من فقط به بسیاری از آنها اهمیتی نمی دهم ، شخصیت هایی مانند Bess ، LJ و Audrey فقط آزار دهنده هستند و چیز زیادی به نمایش نمی دهند که برای بازیگران زن آن شرم آور است از نظر شخصیت هایی که به آنها داده می شود کیسه ای مخلوط است.

داستان داستان خوب است ، درگیری بین ویلفورد و لایتون بسیار جالب است و نمایش در نشان دادن مغایرت قطار بسیار خوب عمل می کند وقتی ویلفورد برمی گردد و حداقل برای اولین بار در نمایش ، این روند را به خوبی پیش می برد. اما این نمایش توسط برخی از شخصیت های فرعی و داستان هایی که می توانستند به راحتی کوتاه شده یا از نمایش خارج شوند ، گیر می شود تا تجربه داستان نویسی موجز و م moreثرتری داشته باشد.

متن فیلمنامه کاملاً مناسب است از نظر درامی که در میان قطار ایجاد می شود ، موثر است و تنش ایجاد شده در فینال فصل 1 را ادامه می دهد و به زیبایی بر روی آن ایجاد می شود و حتی عمق و درام بیشتری ایجاد می کند. اما این نمایش خود را به طرز باورنکردنی جدی می گیرد و گاهی اوقات کمی سنگین است و همچنین از نظر شخصیت ها و داستانی که روایت می شود ، نمایش از همه جا رنج می برد.

سبک سبک نمایش با سبک بصری خود کار خوبی انجام می دهد ، این تفاوت بین قسمت های مختلف قطار و سیستم های کلاس و نحوه تغییر آنها از فصل اول را نشان می دهد. خشونت هنوز بسیار شدید و سخت احساس می شود ، که متناسب با جهان dystopian است که در این جهان ایجاد شده است. اما سرعت اجرای نمایش کاملاً کارایی ندارد ، اگر آنها برخی از قسمت ها یا چند قسمت را برش دهند ، این نمایش خیلی بهتر خواهد بود.

به طور کلی ، فصل دوم Snowpiercer یک نمایش متوسط است. خنده دار است زیرا این سریال در مقایسه با فصل اول برخی از کارها را بهتر انجام می دهد ، اما در کل کمی بدتر است و من مطمئن نیستم که این برنامه آینده طولانی مدت دارد و نه یک مورد برای عجله مردم برای تماشای آن.

از نقطه لذت واقعی فیلم دیدن. من فکر می کنم این به عنوان یک سریال کار نمی کند یا ایرادات زیادی وجود دارد که باعث می شود این ایده در صورت ایجاد یک داستان طولانی تر واقعاً وحشتناک به نظر برسد.

مواردی وجود دارد که من از آنها لذت بردم و هنوز هم مرا مجذوب خود می کند چه اتفاقی با داستان می افتد ، اکنون بیشتر به این دلیل است که می خواهم ببینم این پایان چقدر بد است. اما تعلیق برای مدتی وجود داشت! من انتخاب بازیگران چند بازیگر را دوست دارم. من فکر می کنم تیل ، بن ، ملانی ، زارا ، دکتر پلتون ، جینجو گزینه انتخاب خوبی هستند. مجموعه ها برای یک نمایش تلویزیونی بسیار خوب به نظر می رسند.

اما این نمایش واقعا مشکلات بزرگی دارد. بزرگترین چنگ زدن من به عنوان "بیننده ای که زیاد به همه چیز فکر نمی کند" .. jesus christ این انتخاب بازیگران است و سپس بیش از حد کاراکترها. Diggs جذابیت شخصیت اصلی را ندارد. شخصیت های دیگر فقط از کلیشه های معمولی استفاده می کنند. شما فرمانده عصبانی گرسنه خون ایرلندی را دارید. نفر دوم فرمانده که فکر می کند لیاقتش بهتر است / بهترین است. خانواده درجه یک که فکر می کنند بالاتر از قانون هستند و فقط به طرز وحشتناکی نفرت انگیزی هستند. من می دانم که آنها می خواستند تماشاگر از این شخصیت ها متنفر باشد اما آنها بسیار احمقانه هستند و باورنکردنی هستند و بازی آنها فقط باعث بدتر شدن آن می شود. کار دوربین در بهترین حالت متوسط است.

جایی که همه چیز کاملاً از هم می پاشد ، نوشتن است. این فیلم در حالی کار می کرد که کوتاه تر از داستان اصلی بود ، جایی که آنها اساسی ترین اختلافات بین کلاس ها و آنچه را که می تواند منجر شود کشف کردند. اکنون وقتی شروع به انجام داستان دیگری می کنید اما برای مدت زمان طولانی تری ، باید دنیای آنها را بهتر تعریف کنید و شخصیت های عمیق تر و قابل اعتمادی بسازید.

این نمایش در "پست مدرن" تنظیم شده است درست؟ چرا مسافران ویلفورد را به عنوان یک خدا عبادت می کنند .. که وقتی فکر می کنید کلاس 1 و 2 از افراد "موفق" ساخته شده است که پول خرید در قطار را دارند ، پوچ است. آنها برای دستیابی به جایگاه "اجتماعی" و سوار شدن به قطار حداقل باید از تحصیلات کافی و منطقی برخوردار بودند. چرا این افراد اصلاً منطقی فکر نمی کنند؟ شما باید بدانید که نظم باید در زمینه لوازم و غیره منطقی باشد زیرا آنها در جهانی "آخرالزمانی" زندگی می کنند. خانواده های منزجر مانند فولگرز خیلی احمقانه هستند که نمی توانند در چنین موقعیت اجتماعی بالایی قرار بگیرند ، ناباوری را کاملا از بین می برد (من نمی دانم LJ قرار است چه چیزی باشد ، هیچ سرنخی درباره انگیزه های دیگر به غیر از "هههه من تصادفی مرا احمقانه بد من" همراه با بیش از حد ، مرد مسیحی). گری و روت به عنوان یک افراد بی منطق یک طرفه معرفی شده اند که تاکنون از مغز خود استفاده نکرده اند. دم در حالی که در شرایط وحشتناکی زندگی می کنند به مبارزه ادامه می دهد اما هر شخص معقولی ترجیح می دهد در این شرایط زندگی کند نه اینکه منجمد و مرده باشد. وقتی شما یک فیلم کوتاه تر از یک "مبارزه طبقاتی" دارید ، دیگر نیازی به ساختن جهانی ندارید و خود را مستعد اشتباهات نمی کنید. این فیلم پیامی در مورد کلاس ها داشت و ارائه شد. این فقط یک مخلوط با پیش فرض یک پیام بزرگتر را تحویل داده است.

TL ؛ DR: گسترش داستانی درباره "جنگ های طبقاتی" به دنیای بزرگتر (علمی-تخیلی) نیاز به نوشتن بهتر دارد. حتی اگر پیش فرض علمی-تخیلی و غیرقابل باور باشد ، نوشتن وحشتناک و یک اشتباه بزرگ باعث می شود در صورت شروع فکر کردن در مورد هر چیزی ، این "قابل فروخوردن" و کاملا احمقانه نیست. صادقانه بگویم که این می تواند با داشتن یک نویسنده و بازیگر بهتر ، عالی باشد اما همانطور که آنها به ما نشان داده اند ، من ترجیح می دهم فقط فیلم را داشته باشم.

Snowpiercer، در اصل مجموعه‌ای از رمان‌های گرافیکی فرانسوی بود که برای اولین بار در سال 1982 نوشته شد، با نام Le Transperceneige، که بعداً به The Escape تغییر نام داد. سه جلد دیگر داستان را گسترش داد و با پایانه در سال 2015 به پایان رسید. این کتاب ها در سال 2013 در یک فیلم سینمایی با محوریت اکشن خلاصه شدند، که نقطه شروع خوبی برای مروری فشرده از فرض اصلی است که همان نقطه شروع برای این کار است. نشان می دهد اما از آنجا به بعد روایت به طور قابل توجهی متفاوت است.

مقدمه: پس از اینکه یک فاجعه زیست محیطی باعث ایجاد عصر یخبندان می شود، بشریت قطاری با 1001 واگن به نام Snowpiercer را اشغال می کند. ثروتمندانی که منابعشان برای قطار پرداخت می‌شود، 100 نفر اولیه کلاس فرست را اشغال می‌کنند، جایی که همه نیازهایشان دیده می‌شود، در آپارتمان‌های لوکس زندگی می‌کنند و غذا را از منوی گسترده انتخاب می‌کنند. بقیه قطار به کلاس دوم (معادل کلاس متوسط) کلاس سوم (طبقه کارگر) و کسانی که The Tail را اشغال می کنند (بی خانمان ها و بیچارگانی که در آستانه گرسنگی هستند) تقسیم می شود - قطار، مانند دنیای ما زندگی می‌کنید، ماندگاری محدودی دارد و خدمه‌ای که مسئولیت اجرای آن را بر عهده دارند، این را می‌دانند و نقش این را دارند که نه تنها عملکرد قطار را حفظ کنند، بلکه از بروز شورش احتمالی بین کلاس‌های داخل هواپیما نیز جلوگیری کنند. این یک بازتاب موازی قوی از دنیای واقعی است، اگر تا به حال وجود داشته باشد.

داستان سریال تلویزیونی: ستون داستانی نمایش بر تعدادی از شخصیت های کلیدی از طبقات مختلف متمرکز است که در حال مبارزه هستند. برای زنده ماندن در کلاس های مربوطه خود که زمانی که یک قتل باید در کشتی حل شود به جلوی داستان می آیند. معضلی که خدمه تصور نمی‌کردند با آن مقابله کنند، اما متوجه شدند که یک کارآگاه پلیس با تجربه به نام لیتون (دیوید دیگ‌گس) در The Tail وجود دارد که شریک زندگی و فرزندش در جای دیگری در کشتی هستند. بنابراین یک بازی موش و گربه شروع می شود در حالی که مهماندار ارشد خدمه ملانی کالویل (جنیفر کانلی) تلاش می کند به کارآگاه فاصله کافی برای حل پرونده بدهد، در حالی که او نیز به نوبه خود سعی می کند نقشه های خود را برای بقای بیشتر مسافران اجرا کند. در The Tail و برنامه های شخصی خودش. در اطراف این، تعدادی از طرح‌های فرعی دیگر به موازات کلی قوس روایی مستمر از کشمکش بین طبقات داخل کشتی اجرا می‌شوند.

بازیگران و تولید: اول از همه، طراحی تولید در این نمایش درجه یک است. و شایسته بالاترین ستایش است. نگه داشتن یک جهان/مجموعه، که اساساً در یک خط مستقیم، پیچیده، جالب و باورپذیر اجرا می‌شود، کار آسانی نیست، اما طراحان تولید، بری رابینسون و استفن گیگان و کارگردان برجسته هنری پل آلیکس، با تعداد محدودی از مجموعه‌ها، کار فوق‌العاده‌ای انجام می‌دهند. جهان، شرایط زندگی و محله های طبقات مختلف با برخی مفاهیم درجه یک. همچنین باید به DOP و مدیران برای استفاده مؤثر از آنها اعتبار داده شود. برخی از نقدها نسبت به بازیگری انتقادی بوده است که باید بگویم بی اساس می دانم. این یک گروه بزرگ بازیگران با اجرای درجه یک از بسیاری از بازیگران اصلی (کانلی، ایددو گلدبرگ، آلیسون رایت) تا نقش‌های مکمل (سم اتو، سوزان پارک، میراندا ادواردز، شان توب، استیون اوگ همیشه درخشان) و حتی آنهایی است که نقش‌های مکمل را ایفا می‌کنند. با پیاده‌روی‌های معمولی عالی هستند - چند مورد برجسته عبارتند از: تام کرک، اندریا ویر، وینسنت گیل به جز سه مورد. کار فوق العاده ای از کارگردان بازیگری ویتنی هورتون برای دیدن چند تن از بهترین بازیگران جوان و جوان بریتانیایی در میان آن تعداد.

به طور کلی: در قسمت اول، مطمئن نبودم که روایتی هیجان انگیز تری داشته باشد. قرار بود برای این نمایش کار کند، محیط محدود «بلید رانر در قطار» کمی محدود به نظر می‌رسید، اما انتخاب دیگر که مستقیماً با شورش در قطار وارد می‌شد، اگر خیلی زود شروع می‌شد، به معنای روایتی بسیار کوتاه بود. ، هر چند این جایی است که سریال به ناچار خواهد رفت و طرفداران آن در نهایت چه چیزی را می خواهند ببینند. بنابراین من به نمایش ماندم و خوشبختانه، با وجود شروع کند، کاملاً ارزشش را داشت. شخصیت‌های کلیدی عوامل مختلف به سرعت در شما رشد می‌کنند، حتی اگر روایت قتل، رک و پوست کنده از بسیاری از داستان‌های فرعی دیگر جذابیت کمتری داشته باشد. پویایی شخصیت های مختلف که تلاش می کنند یک کلاس را تغییر دهند قانع کننده تر است. با این اوصاف، هنوز احساس می‌کردم که این نوشته علمی تخیلی در قوی‌ترین حالتش است، که به خوبی با بازیگران قوی و شخصیت‌های جالب از فوتبالیست سابق همجنس‌گرای سرکوب‌شده گرفته تا بارمن لباس‌های صلیب، که بسیار قانع‌کننده بود، به خوبی متوجه شدیم که او دو ساله است. شخصیت های مختلف تلاش برای ادامه حرکت قطار، زیر نظر احتمالی آقای ویلفورد و موج‌های بالقوه دائمی شورش‌های مسلحانه توده‌ای همان چیزی است که نمایش را ادامه خواهد داد. در نهایت داستان مستلزم چند مجموعه اکشن بزرگ خواهد بود که به این مقصد رغبت‌انگیز منتهی می‌شود، اما همانطور که هست، من بسیار خوشحالم که تا زمانی که به آنجا برسیم، در آن حضور دارم. بسیار توصیه شده.

فقط 5 قسمت در - شریک زندگی من آن را دوست دارد اما ...

1. طول قطار 1001 واگن، فقط 1 واگن موتور است.

2. حرکت آن برای قطار انرژی تولید می کند و از یخ زدن مردم جلوگیری می کند.

3. قطار باید به حرکت خود ادامه دهد، اما هیچ کس مسیر را حفظ نمی کند.

4. قطار دارای یک "قطار زیرزمینی" است که مردم را از این سر به سر دیگر می برد.

5. عرض قطار از 3 متر به 15 متر تغییر می کند.

6. آنها یک کالسکه با آب دریا در آن دارند.

7. سالی 2.7 بار دور زمین می چرخد. چگونه از اقیانوس ها عبور می کند؟

8. دمای هوای بیرون آنقدر سرد است که مانند نیتروژن مایع، گوشت انسان را منجمد کند.

9. آنها تمام مواد غذایی را در کشتی پرورش می دهند.

10. آنها یک زندان انیمیشن معلق دارند.

11. "دوم"ها، طبقه پایین در آخرین واگن ها زندگی می کنند، هیچ شواهدی از توالت، غذا، آب وجود ندارد. در واقع اشاره شده است که خیاط ها آب را پاکسازی می کنند.

12. قهرمان، کارآگاه پلیس، تنها کارآگاه قطار است. حدس زدید، او یک دنباله دار 13 است. کف زیر قطار مترو زیر واگن ها در واقع زیر سطح تراورس های راه آهن است.

14. داستان در سال 2026، 7 سال پس از یخ زدن جهان رخ می دهد. در سال 2020 منتشر شد. آنها زحمتی برای به‌روزرسانی مقیاس زمانی نداشتند. چیزی در مورد گرم شدن کره زمین.

15. میانگین سرعت خط مستقیم حدود 20 مایل در ساعت است.

16. آیا به ماشین گاو .... بدون گوساله، فقط گاو کامل ... شاید 20 حیوان.

17. عرض ماشین گاو حدود 7.5 متر است.

18. ماشین گاو همان ماشینی است که در آن گاو را برای گوشت ذبح می کنند - اتفاق نمی افتد.

19. در صحنه ای که کارآگاه باعث حواس پرتی می شود و سعی می کند پیامی را به مسیر ارسال کند، 1 نگهبان بین او و دنباله دار اسکورت شده وجود دارد، این نگهبان به کارآگاه حمله می کند، نگهبان دوم فرد اسکورت شده را مقابل دیوار راهرو نگه می دارد. دوربین به کارآگاهی که اکنون توسط دو نگهبان مورد ضرب و شتم قرار گرفته است، برمی گردد، نگهبان دوم به تازگی ظاهر شده است که گویی با جادو ظاهر شده است.

20. محیط زمین = 40000 مایل ... آن را پوشش می دهد که 2.7 بار در سال، .... حتی اگر قطار 100 مایل طول داشته باشد، یعنی 39،900 مایل از مسیر در -117 درجه سانتیگراد ... مسیر شکسته خواهد شد 21. قسمت 3، این قطار دارای 3 طبقه با مترو می باشد. کارآگاه از ماشین به سمت جلوی قطار بیرون می رود، به دور از دعوا، از یک پله بالا می رود که باید در بالکن vip بیرون بیاید. سپس از طریق آنچه که باید کلاس 1 باشد، اما در واقع سرزمین سرایدار (اواباش) است. سپس از پله های دیگر بالا بروید. سپس او دوباره به همان ماشینی می‌آید که به سمت دعوا می‌رود، همان ماشینی را که همین الان ترک کرده بود، به سمت جلو، از پشت قطار!

22. طول قطار قرار است 16 کیلومتر باشد و طول هر واگن به طور متوسط کمتر از 16 متر باشد.

23. 7 سال بدون آفتاب، چرا هیچ موردی از کمبود ویتامین D وجود ندارد.

24. پخش صفحات وینیل روی عرشه، در قطار. نه!

25. ناهارخوری درجه یک باید حدود 60 متر طول داشته باشد.

26. طول ماشین شبانه باید حدود 30 متر باشد.

داستان برای من کار نمی کند. ابتدا، در دوران دبستان، یک اکوسیستم خودپایدار، یک زیست کره، ساختم. بنابراین من تا حدودی در مورد آن موضوع می دانم، و کل این فیلم بر اساس فرضیه ای از زیست کره در قطاری است که به سرعت در حال حرکت است و در حال چرخش به دور زمین است که یخ زده است.

به عبارت ساده، به این معنی است که شما نمی توانید بدون به هم ریختن چیزی، تولید را به هم بریزم. اگر سیستم برای پشتیبانی از 1000 نفر طراحی شده باشد و خود تجدید شود، و شما 100 غارنشین داشته باشید، و سپس صاحب فرزند شوید، خیلی سریع به خودپایداری خود آسیب می رسانید. بنابراین نمی‌توانید خارج از کنترل زاد و ولد کنید، این باید بر اساس تعداد افرادی باشد که می‌میرند، همه چیز باید با دقت کنترل شود.

دوم، این غارت‌بازها فوق‌العاده احمق هستند. آنها می‌خواهند بتوانند تولید مثل کنند، جیره‌های بزرگ‌تر می‌خواهند، حقوق برابر می‌خواهند، و چندین قیام داشتند که در آن افرادی را به قتل رساندند که قصد داشتند کنترل قطار را به سرقت ببرند. حمایت از آنها مانند حمایت از حقوق مردم است که وارد خانه شما شوند و آنچه مال شماست را ببرند و اگر به آنها ندهید شما را بکشند. با این حال، از بینندگان انتظار می رود که در کنار آن افراد باشند.

سوم، افرادی که قطار را اداره می کنند نیز فوق العاده احمق هستند. پیشینه هایی در مورد نحوه برخورد شما با غارنشینان کشتی/قطار وجود دارد. شما آنها را دور می اندازید. زنده نگه داشتن آنها به معنای قربانی کردن منابعی است که ممکن است نتوانید از آنها صرفه جویی کنید. قسمتی از من فکر می کنم Outer Limits وجود دارد که به آن می پردازد، داستان های متعددی در مورد آن از Age of Sail وجود دارد، و پیشینه هایی وجود دارد که به طور خاص شامل قطارهای ساخته شده توسط اتحاد جماهیر شوروی با قطارهای سیبری آن ها می شود. گرما را قطع کنید، درها را قفل کنید، و در صورت ماندن درها یخ می زنند و می میرند. اگر می‌خواهید خوب باشید، می‌توانید برای مدت کوتاهی سرعت خود را کم کنید و به آن‌ها فرصت دهید تا از زمین بپرند.

چهارم، طرح کلی «معمای قتل» ضعیف است، بازیگری بسیار وحشتناک است، بازیگر اصلی به نظر نمی‌تواند بازی کند اما فقط صحبت می‌کند. خطوط او اساساً با حالات چهره یکسان، مهم نیست که چه باشد.

و نکته پنجم این است که این نمایش سعی نمی کند کسی را سرگرم کند، بلکه سعی دارد مردم را تحریک کند. حتی حجاب نازک هم ندارد. این در مورد مهاجرت غیرقانونی، نابرابری درآمد، ... بله، متوجه شدم، اما فکر نمی‌کنم کسی که واقعاً خانه خود را دارد دوست داشته باشد که مردم از در ورودی خانه وارد شوند، یخچال خود را باز کنند، غذای خود را بخورند، بخوابند. در تخت آنها قبلاً دیدیم که همه آن سلبریتی‌هایی که از مهاجرت غیرقانونی در رسانه‌های اجتماعی حمایت می‌کردند چقدر مایل بودند که فقط اجازه دهند 20 نفر تصادفی به خانه‌هایشان بیایند. هیچ کس این کار را نپذیرفت. ما در حال حاضر تعداد زیادی بی خانمان، تعداد زیادی فقیر داریم، و من نمی‌دانم که چگونه کسی می‌تواند تلاش کند تا بدون اصلاح بی‌خانمان‌های موجود، بیشتر به آن اضافه کند. 15 میلیارد برای آوردن پناهندگان خرج نکنید، آن را صرف ساختن مسکن کم درآمد و ایجاد شغل برای فقرایی کنید که از آنها مراقبت نمی کنید. به هر حال، این نمایش اشتباه است و واقعاً بد است.

بررسی فصل 1. در صورت نیاز بعد از فصل 2 به‌روزرسانی می‌شود.

نمایش خیلی بدی نیست، اما مشکلاتی دارد که واقعاً آن را پایین می‌آورد.

بازیگری بسیار پیچیده است. جنیفر کانلی در نقش ملانی کاویل کار خوبی انجام می‌دهد و من از برخی از نقش‌های فرعی مانند روث و دوشیزه آدری لذت بردم، حتی اگر بیشتر این نقش‌های فرعی به داستان اضافه نمی‌کنند و اغلب احساس می‌کنند توسعه نیافته‌اند، از دست رفته‌اند. فرصت‌ها.

در حالی که همیشه یا لزوماً چیز بدی نیستند، بسیاری از شخصیت‌ها کاریکاتورهای تک بعدی هستند، شاید برای یک کارتون مناسب‌تر باشند. این برای برخی مانند روث خوب عمل می کند، اما برای بسیاری مانند ال جی خیلی عالی نیست.

به طور کلی، بازی بیش از حد زیادی وجود دارد، جایی که بازی بازیگران نقش جوزی و بس بسیار بد است. به طور متوسط از این نظر.

بزرگترین مشکل در مورد بازیگری، بازیگر اصلی، دیوید دیگز است. پسر نمی تواند عمل کند و حضوری ندارد. چشمان او همیشه خالی است و ظاهراً تنها قادر به ایجاد یک حالت چهره است. صدای یکنواخت و عطف او نیز با شخصیت همخوانی ندارد. من همیشه می بینم که بازیگر تلاش می کند یک شخصیت را بازی کند، نه خود شخصیت را. واقعا غوطه وری را می شکند. اشتباه انبوه در اینجا و به راحتی ضعیف ترین حلقه نمایش است.

غوطه وری بیشتر از این بابت شکسته می شود که شخصیت او در همه جا وجود دارد و در بیشتر زمینه هایی که می یابد اصلاً باورپذیر نیست. این یک رهبر انقلابی نیست، بلکه در بهترین حالت یک جنایتکار در گوشه خیابان است.

او حتی دوست‌داشتنی هم نیست، زیرا آن الاغ باهوش خودپسندی است که همه چیز را می‌داند (در حالی که هنوز موفق به انجام آن نشده است. هر چیزی)، با رفتار نامناسب او و کلاه گیس خنده دار بزرگ او.

CGI بیشتر به خوبی انجام می شود. موسیقی خوب است، و من فضای کلی را که سعی در ایجاد آن دارد دوست دارم.

داستان کلی به اندازه کافی جالب است که باعث شود بخواهم بدانم بعداً چه اتفاقی قرار است بیفتد. سه اپیزود اول از نظر گذشته چندان معنا ندارد و من احساس می‌کنم که داستان در بیشتر کارهایی که می‌خواهد انجام دهد، کمی سطحی است.

این می‌توانست آسان باشد. 8 یا 9 اگر انتخاب بازیگران و بازیگری بهتر می‌بود، احتمالاً در حالی که داستان کمی کندتر می‌شد و روی چیزهای نسبتاً غیراصولی و بدیهی تمرکز نمی‌کرد.

من واقعاً نمی‌توانم بیشتر از این بگویم. به سختی 6/10 در شکل فعلی آن، حتی اگر من از برخی از بخش ها بیشتر از آن رتبه بندی نشان می دهد لذت بردم. در صورت نیاز امتیاز را بعد از فصل 2 به روز می کند.