🎥 دانلود سریال The Magicians 2015 (جادوگران) دوبله فارسی بدون سانسور 📥

دانشگاه بریکبیل یک آموزشگاه مخفی جادو است. در حین آموزش افسونگری ارتدوکس، چندین دوست می‌فهمند دنیای فانتزی جادویی که تو دوران کودکی ازش می‌خواندن،واقعیت داره و تهدید جدی برای بشریت به حساب میاد
سریال که بر اساس رمانی به همین نام نوشته ی “لِو گِروسمَن” ساخته شده است ، درباره ی “کوئینتین کولدواتر” دانشجوی نابغه ای می باشد که در کالج “بِریکبیلز” برای یادگیری علوم جادویی ثبت نام می کند. اما پس از مدتی ، کوئینتین و تعدادی از دوستانش می فهمند که دنیای تخیلی و جادویی ای که آنها در بچگی راجع بهش خوانده بودند کاملا واقعی هست و برای بشریت بسیار خطرناک می باشد ...
کاراکتر مرکزی داستان این سریال، کوئنتین کولد واتر، جوانی است که بدنبال یافتن و حضور در دانشگاهی در نیویورک که مختص سحر و جادو می باشد. کوئینتین، جوانی باهوش که از استعداد بالایی برخوردار است و همیشه با دید متفاوتی به دنیای اطرافش نگریسته. او عجیب غریب و یک جورایی هم آدم غیرقابل اعتمادی محسوب می شود و بجز جولیا دوست دوران کودکیش، دیگران همیشه از او دوری کرده اند. هیچ چیز در دنیا برایش مهمتر و اعجاب‌ انگیز‌تر از جادو نیست. با ورود کوئینتین به دانشگاه Brakebills ، دیگر همه چیز برایش به مانند قبل نخواهد بود. حالا شناختی که کوئینتین از جادو پیدا می کند محدود به چند تردستی با کارت نیست. بلکه دیگر همه چیز فراتر از آن است که میپنداشته و آینده به آن ناخوشایندی که فکرش را می کرده نیست…

جهت دانلود سریال The Magicians 2015 (جادوگران) دوبله فارسی بدون سانسور با زیرنویس فارسی چسبیده به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

رویکردی هوشمندانه و مبتکرانه به یک فرضیه نه چندان نوآورانه از یک واقعیت جادویی پنهان، موازی با دنیایی که در آن زندگی می کنیم - از دیدگاه دانش آموز فارغ التحصیلی دبیرستانی که در تلاش برای تصمیم گیری با زندگی خود است. داستان به خوبی تنظیم شده است و در دنیای مدرن با قهرمانان بزرگسال (جوان) قرار گرفته است. که بلافاصله به آن احساس واقعی تر می دهد و آن را قابل ربط تر و جالب تر می کند. و ایده ای که پیشنهاد می کند - که دلیل پشت نوجوانی بی دست و پا با بحران هویت در واقع حساسیت به جادو است - یک لمس درخشان، با کیفیتی جاودانه و چیزی است که باید به خوبی در بین مخاطبان طنین انداز شود.

این بر اساس کتابی که نخوانده ام - بنابراین نمی توانم واقعاً به شما بگویم که چقدر به کتاب اصلی وفادار است یا خیر. با این حال، داستان سرایی در این اقتباس تلویزیونی تاکنون هیچ نقصی ندارد، فقط بی نقص است.

معاصر است، واقع گرایانه است، منطق معتبری در جهان خودش ایجاد می کند، توسط بازیگران با کیفیت ارائه می شود و به تدریج ساخته می شود. به آنچه که من انتظار دارم به نسخه بسیار جالب تر و قدرتمندتر HP-fantasy تبدیل شود.

و اگر ممکن است فکر کنید که ما نیازی به نسخه مدرن و «آمریکایی» دنیای پاتر نداریم - خوب، فکر می‌کنم اشتباه می‌کنید. جی.کی. رولینگ ممکن است همه چیز را شروع کرده باشد، اما اکنون می خواهیم کسی تلاش کند تا آن را به چیز دیگری تبدیل کند. برای من، هری پاتر همیشه فقط یک داستان زیبا از دنیای جادویی کمی ارتقا یافته، اما منسوخ برای کودکان 4 تا 14 ساله بود.

و چون من در این کار خواهم بود. این نکته به احتمال زیاد با همه طرفداران سخت افزار HP مخالفت کرده است - می خواهم بدانید که من چیزی علیه هری پاتر ندارم. فکر می‌کنم با مهارت ساخته شده است، زیبا است و من آن را تا حدی دوست دارم، اما در زمان ساخته شدن آن احساس می‌کردم خیلی پیر هستم (24) که نمی‌توانم به طور کامل در آن دنیا غوطه‌ور شوم. خوب، این داستان باعث می شود از همان ابتدا احساس متفاوتی نسبت به آن داشته باشم. با انتظارات و نیازهای من کاملاً مطابقت دارد.

من می گویم این ماجراجویی در مسیر درستی آغاز شده است. ما فقط می توانیم امیدوار باشیم که باقی بماند یا بهتر از آن، به همین شکل تکامل یابد. با توجه به آنچه تاکنون در نحوه کارگردانی آن دیده ام، امیدم زیاد است. و من واقعاً اهمیتی نمی‌دهم که از نسخه اصلی پیروی کند، من مدتی پیش در حالی که سریال‌هایی مانند The Game of Thrones یا The Walking Dead را دنبال می‌کردم، از آن صرفنظر کردم. تنها چیزی که اکنون به آن اهمیت می‌دهم، داستان‌سرایی با کیفیت و ارائه با کیفیت است.

هر کسی که ادعا می‌کند کسل‌کننده است - یا واقعاً طرفدار فانتزی نیست، یا واقعاً نمی‌داند که کیفیت و ساخت نمایشی متقاعدکننده چگونه کار می‌کند: شما واقعاً برای رسیدن به آن به یک شخصیت سازی مناسب نیاز دارید. و اگر قرار نیست خلبان این کار را انجام دهد، چه کاری انجام می دهد؟

همه اینها بارها و بارها تأیید شده است، و اخیراً موفقیت و تحسین منتقدان سریال هایی مانند بریکینگ بد و اسپین آف آن، Better Call Saul، مورد قوی قرار گرفته است. همه ما می دانیم که Breaking Bad تنها در آخرین فصل، پنجمین فصل، به اوج علاقه، تحسین گسترده منتقدان و جایگاه کالت در بین مخاطبان خود رسیده است. صحبت در مورد ساخت...

و BB هرگز واقعاً در مورد کنش هیجان انگیز نبود - توسعه بیرونی روایت فقط به هدف ایجاد تنش چشمگیر بود که منجر به تغییر درونی و توسعه (از لحاظ اخلاقی نزولی) شد. از شخصیت (بهتر، شکستن بد)... اما این مانع از تبدیل شدن آن به بهترین نمایش تا کنون نشده است. همانطور که گفته شد، من قسمت اول بریکینگ بد را بسیار کند و کسل کننده یافتم - اما در پایان آن کنجکاو شدم. بعد از 2 یا 3 قسمت - نتوانستم متوقف شوم.

من در هنگام تماشای خلبان این نمایش، کشش مشابهی را احساس کردم، و از آنجایی که در آن زمان از تنها نقد کاملاً راضی نبودم و همچنین معتقد بودم که سزاوار امتیاز بهتری است، می‌خواستم کمی مشارکت داشته باشم. اگر بتوانم.

از آنجایی که من در حال مقایسه آن هستم، آیا این می تواند AS عالی باشد؟ خوب، مطمئناً نه.

اولاً، بسیار دور از واقعیت روزمره است که همه تجربه می‌کنند، تا بتوان AS را مرتبط کرد. شما در دنیایی سورئال غوطه ور شده اید که در آن قواعد و محتوا ساخته شده اند و هیچ رأیی در مورد آن ندارید: شما صرفاً یک ناظر هستید که فقط می توانید آنچه را که اتفاق می افتد بپذیرید و شاید میزان منطقی بودن آن را پیگیری کنید. شما و تجربه زندگی شما - در بیشتر موارد - مستثنی هستید. مهمتر از آن، وقتی مسائل و تضادهای درونی شخصیت اصلی به هیچ وجه به این عمق و از نظر اجتماعی و وجودی مرتبط نیستند، واقعاً نمی‌توانید انتظار چنین توسعه شخصیت مبتکرانه‌ای داشته باشید که نتواند شما را در چنین سطح عمیقی درگیر کند.

با این حال، امروزه همه ما بیشتر و بیشتر تمایل داریم تا پتانسیل واقعی زندگی را کشف کنیم، بنابراین موضوع جادو در واقع خواستار کاوش بسیار بیشتر (کیفی) از آن در رسانه های تلویزیونی و فیلم مدرن است، پس در حال حاضر شدن است. در حال حاضر انجام شده است. بنابراین، این نمایش حداقل به عدالت عمل می کند.

و در نهایت، وقتی دوباره به آن نگاه می کنم - سرعت این نمایش در واقع شگفت انگیز است. چرخش های ناگهانی در طرح وجود دارد که آن را کاملاً غیرقابل پیش بینی می کند، قبلاً ظاهر قدرتمندی از یک شرور ظاهر شده است که قول می دهد یک تهدید قریب الوقوع و قدرتمند برای قهرمان بعید ما باشد. در حالی که وارونگی جالب انگیزه‌های رایج و اصول خوب و بد در جهان‌های فانتزی (مانند راه رفتن/نرفتن در «مسیر باغ») و معرفی ایده‌های «متقاطع» معنوی (به عنوان «نداشتن هیچ مولکولی بر کنترل» چه اتفاقی می‌افتد") بدون شک نوری جدید، تازه و هیجان‌انگیز به این ژانر می‌بخشد...

من از تماشای آن بسیار لذت بردم و نمی‌توانم منتظر دیدن بیشتر باشم! 25 ژانویه خیلی دور به نظر می رسد...

و اگر هنوز آن را دوست ندارید، می توانم فقط یک چیز را نتیجه بگیرم - احتمالاً اصلاً "استعداد جادویی" ندارید:- )

برای شروع، من احتمالاً هر نمایشی را دیده ام که حداقل بتوان آن را خوب ارزیابی کرد. با این حال، جادوگران همه آنها را با دست پایین شکست می دهد. اول از همه، نمایش با پیشرفت به طور فزاینده ای بهتر می شود. وقتی این دو در دو فصل اول بودند، من به آن امتیاز 8/10 می دادم، زیرا سرگرم کننده بود و به جز چیزی کم بود. با این حال، من نمی دانستم که همه چیز سر جای خود است. من به اندازه کافی احمق بودم که باور کنم نمایش در آن زمان پتانسیل کامل خود را نشان داده است. در حقیقت، این فقط برای چیزهای آینده تنظیم شده بود. در پایان فصل 4، ما چندین شخصیت کاملاً توسعه یافته دریافت کردیم، تنها قسمت هایی که بهتر از بسیاری از فیلم های "شایسته اسکار" موجود هستند، و خیلی بیشتر.

اتمسفر و احساسات: هر دو از جنبه های اخیر به بهترین شکل ممکن انجام می شود. من نمی توانم تعداد دفعاتی که در طول این نمایش گریه کردم را بشمارم (من 21 سال دارم و از آن دسته افرادی هستم که معمولاً به لحظات احساسی در فیلم ها و غیره می خندم یا بی تفاوت هستم) و علاوه بر این، هر قسمت ساخته شده است. من خیلی احساسات دیگر را ابراز می کنم. طنز شگفت انگیز است (خیلی بهتر از 99٪ نمایش های کمدی در آنجا)، بازیگران به سادگی درخشان هستند، و فضا برای نمایش کاملاً عالی است.

حالت: نمایش اساسا و نسخه بزرگسال است. از هری پاتر که خسته کننده نیست من شخصاً تقریباً در تمام فیلم های هری پاتر نزدیک بود به خواب بروم (اگرچه من طرفدار شدید جادو و تخیلی هستم) و اگرچه ایده عالی بود ، اما اجرای آن مشکوک بود (یعنی فیلم هایی که اشاره نمی کنم به کتاب ها). این نشان می دهد که هر چیزی که هری پاتر در آن شکست خورده است. من حین تماشای جادوگران حتی یک لحظه کسالت را تجربه نکرده‌ام و در واقع به دلیل تنش و هیجانی که احساس می‌کردم همیشه سرپا بودم.

بازیگران: بازیگران 10 ساله هستند. /10. همه آنها شگفت‌انگیز هستند و نقش‌های مربوطه را کاملاً میخکوب می‌کنند.

موسیقی و صدا: حتی نمی‌توانم شروع کنم به بیان اینکه این موسیقی چقدر شگفت‌انگیز از موسیقی و صدا استفاده می‌کند. این نشان می‌دهد که چه زمانی مناسب است که صحنه‌ای بی‌صدا و بدون موسیقی غیر ضروری و غیره داشته باشیم، و چه زمانی باید با ترکیب‌بندی حماسی خلق‌وخو، تمام عیار داشته باشیم. باز هم، این مجموعه موسیقی و صدا را بهتر از هر چیز دیگری که تا به حال دیده‌ام انجام می‌دهد.

جهان: برای من شخصاً دنیا در هر اثر داستانی بسیار مهم است. از آنجایی که جادوگران یک دنیای کاملاً جدید برای کشف به ما می دهند، این دقیقاً همان چیزی است که مخاطب می خواهد. ما می خواهیم در کنار شخصیت ها دنیا را کشف کنیم و با هر قدم چیز جدیدی کشف کنیم. این نشان می‌دهد که آنقدر عالی است که دنیا حتی پس از 4 فصل بی‌پایان و پر از رمز و راز می‌شود.

در نهایت سازندگان: سازندگان این نمایش در ساخت یک نمایش به سادگی شگفت‌انگیز هستند. آنها چیزهای خود را بهتر از 99٪ از گروه های فیلم پشت پروژه های دیگر می دانند. این افراد واقعاً درک می کنند که چگونه داستانی مهم و گیرا بسازند. آنها به هیچ وجه به بصری پر زرق و برق بیرونی توجه نمی کنند (نمی گویند که این چیزها وجود ندارد، آنها فقط اهمیت زیادی ندارند). آنها درباره خود شخصیت ها و نحوه رشد آنها جادوگران می سازند. این نمایش درباره تبدیل شدن شخصیت اصلی به قوی ترین شعبده باز نیست. این نمایش در مورد شخصیت های اصلی است که هر کدام به روشی بزرگ می شوند. این نمایش یک داستان سیاه و سفید بی فکر درباره نوجوانی نیست که شعبده باز شد و دختر/پسر را به دست آورد، این نمایش درباره قدرت ذهن انسان، پیچیدگی و ماهیت غیرقابل پیش بینی آن است. این نمایش درباره احساسات و فقدان آن است.

به طور خلاصه: این نمایش از هر نظر درخشان است. اگر می خواهید داستانی حماسی در مورد دنیای جادویی داشته باشید که در آن مردم در تلاش برای بقا و پیشرفت هستند، این داستان برای شماست. اگر به دنبال یک درام عاشقانه بدون ذهن هستید که قهرمان آن برگزیده باشد، بدون اینکه تلاشی برای آن انجام دهید، و در هر رویارویی فقط به این دلیل برنده شوید که آنها قهرمان داستان هستند، قطعا این نمایش برای شما مناسب نیست.

این برنامه شبکه، همانطور که عنوان پیشنهاد می کند، به طبقه بندی رویاها مربوط می شود. این داستان یک مجری جوان به نام کوئنتین را بازگو می کند و به ما نشان می دهد که چگونه با ظرفیت های اخیراً کشف شده خود سازگار می شود. دلیل این سریال بسیار جذاب است، اما اجرای آن بسیار زیاد است. همه چیز در نظر گرفته شده است که من با یک یادداشت جانبی از هری پاتر، مناطق نیرومندی برای انرژی دریافت می کنم. این اساساً مؤثرترین راه برای به تصویر کشیدن حس نمایش است.

داستان سرایی با دانش زیاد پیشرفت شخصی نداشت. جایی در اطراف هیچ کدام احساس منظمی نداشتند (مثل همان قسمتی که کوئنتین کل قسمت را در ذهن خود می گذراند). خیلی احساس محدودیت می کرد. علاوه بر این، بخشی از شخصیت‌ها واقعاً بررسی نشدند. پنی به عنوان مثال: او به دلایل نامعلوم دائماً دوش می گرفت. با این حال، در آن مرحله با قهرمانان مختلف با پیشرفت داستان (-> بهبود شخصیت اجباری) رفیق شد. قابل اعتمادتر بود اگر فرض کنیم که آنها بفهمند که چرا او در هر صورت آنها را از خود دور کرده است. به همین ترتیب، نحوه حذف از Brakebills یک خطر ثابت برای هر دانش‌آموز است. در واقع، بیایید به سادگی بگوییم که این یک دلیل بسیار دیوانه کننده است.

تا آنجا که ظاهراً باید بگویم که تا حدودی جای تعجب نداشت. و منفی، منظور من ویژگی‌های «جادویی» نیست که در هر قسمت ظاهر می‌شدند، بلکه در کل داستان به جایی می‌رسید.

به‌طور کلی نمی‌توانستم از این تمایل که این نمایش چیزی است که من آن را «تحقق نهایی گیک‌ها» می‌نامم، خلاص شوم. مرد نابهنجار اجتماعی در نهایت "منتخب" می شود، بانوی جوان را به هر طریقی درمی یابد که چگونه افراد "باحال" را بشناسد، و در این روند باحال می شود،... بدون شک، فکر می کنم به این می گویند فرافکنی ذهنی. هدف نویسنده روشن است و در محتوا/کتاب نفوذ می‌کند.

با هر آنچه که بیان می‌شود، در واقع باید ستایش‌های خود را به طراح لباس نمایش ارائه کنم. من یک شیک پوش هستم، بنابراین واقعاً وقتی مبتکر گروه به طور مؤثر کار می کند، آن را می بینم. انواع لباس های شاد در نمایش بسیار عالی بود. دقیقاً همین موضوع را می توان در مورد مدل موی مارینا نیز گفت. آرایشگر هر کسی که بود، می‌فهمید که دارد چه می‌کند.

یک چیزی که من به عنوان یک بی‌نظمی مداوم دستور می‌دهم، روشی است که مربیان Brakebills برای یک درگیری فراطبیعی آماده می‌شوند و در عین حال فقط قبول می‌کنند. بزرگسالان به نوعی بیل ترمز. وقتی متوجه شدید که یک مجری می تواند حداکثر ظرفیت خود را در حالی که از همان ابتدا در حال ارتقاء توانایی های خود است، به دست آورد، این موضوع بررسی نمی شود. در هر صورت، ما متوجه می‌شویم که چگونه بسیاری از بزرگ‌سالان جادوگر شروع به کنترل قدرت خود می‌کنند. چرا ایستاده؟ به چه دلیلی نیاز داشتند تا اینقدر پیر شوند؟ وقتی در مورد این واقعیت فکر می کنید، هنوز نمی توانید درک کنید که این به احتمال زیاد بزرگترین نقص داستان است.

می دانم، من تحلیل های زیادی ارائه کرده ام، اما در کل نمی خواهم بگویم. بگو که نمایش در اصل وحشتناک است. واقعاً «je nes sais quoi» را که من صریحاً در یک برنامه به دنبال آن هستم، ندارد. از آنجا که در اینجا ترتیب است. تماشای یک برنامه شبکه یک سرمایه گذاری زمانی جدی است. در صورتی که برنامه‌ای از روی جوراب‌هایم عبور نکند، به آن مجوز می‌دهم.

( توجه: قسمت زیر حاوی اسپویل‌های جزئی است) همانطور که قبلاً به تعداد زیادی از موضوعات مورد بررسی اشاره کردم بیش از حد بدیهی بودند. به حدی که کیلومترها جلوتر را دیدم و همین الان متوجه شدم که ممکن است در قسمت های نزدیک چه اتفاقی بیفتد. یکی از مدل های واقعی "عاشقانه" بین آلیس و کوئنتین است. یعنی دوست نداشتن کوئنتین انتخاب های متعددی داشت. این یک پیشرفت معقول بود.

تصمیم نهایی: اساسا پیشنهاد نمی شود.